:

Platon’s Leben und Schriften […]

:

Ein Versuch, im Leben wie in den Schrifften des Platons das wahre und Aechte vom Erdichteten und Untergeschobenen zu scheiden, und die Zeitfolge der ächten Gespräche zu bestimmen

:

Ast, Georg Anton Friedrich

:

Życie i dzieło Platona - praca krytyczna - 19 w. ; Platon - twórczość ; Platon - dzieła ; Platon - dialogi ; starożytna literatura filozoficzna ; filozofia starożytna ; filozofowie starożytnej Grecji ; starożytni myśliciele polityczni ; Platon (424/423 p.n.e. - 348/347 p.n.e.) ; Ast, Georg Anton Friedrich (1778-1841)

:

Platon’s Leben und Schriften ( Lipsk; 1816) - pierwsza z prac krytycznych o życiu i dziele greckiego filozofa, Ateńczyka, twórcy tradycji intelektualnej znanej jako platonizm - Platona (stgr. Πλάτων, Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.), inspirowana przez wprowadzenie do Dialogów Friedricha Daniela Ernsta Schleiermachera (1768-1834) i historyczny sceptycyzm Niebuhra i Wolfa, w opracowaniu niemieckiego filozofa i filologa Georga Antona Friedricha Asta (1778-1841), który[ ostatnie dwadzieścia pięć lat swojego życia poświęcił dialogom wybitnego Ateńczyka. Opracowanie Asta stanowi próbę oddzielenia w życiu i w pismach Platona tego, co prawdziwe i autentyczne, od tego, co zmyślone i domniemane oraz ustalenie porządku chronologicznego autentycznych dialogów greckiego filozofa. Ast okazując brak zaufania do tradycji, stara się na podstawie zewnętrznych przesłanek wykazać nieautentyczność nie tylko dialogów za nieautentyczne uznawanych powszechnie (Epinomis, Minos, Theages, Arastae, Klejtofont, Hipparch, Eryxias, Listy) ale też wielu uznawanych za autentyczne, jak Menon, Eutydem, Charmides, Lizys, Alkibiades I i II, Hippiasz mniejszy i Hippiasz większy, Ion, Eutyfron, Apologia, Kriton a nawet (wbrew wyraźnej opinii ucznia Platona Arystotelesa) Prawa. Dialogi, które Ast uznał za autentyczne podzielił na trzy grupy. Pierwsza obejmuje najwcześniejsze dialogi, odznaczające się elementami poetyckimi i dramaturgicznymi: Protagoras, Fajdros, Gorgiasz, Fedon. Druga to dialogi środkowe, odznaczające się subtelnością dialektyczną: Teajtet, Sofista, Polityk, Parmenides, Kratyl. Trzecia grupa mieści w sobie dialogi późne, harmonijnie komponujące obie jakości: Fileb, Uczta, Państwo, Timajos, Kritias. Po dokonaniu tego podziału Ast wydał kompletną edycję dzieł Platona (II tomy, 1819-1832) z łacińskim przekładem i komentarzem.

:

1816

:

in der Weidmannischen Buchhandlung

Place_of_issue:

Leipzig

:

książka

:

KD.2664

:

ger ; grc

Prawa:

Domena publiczna (public domain)