:

Über Ketzergerichte in Pommern und der Mark Brandenburg

:

Wattenbach, Ernst Christian Wilhelm

:

historia ; historia kościoła ; historia religii ; średniowieczne ruchy społeczno-religijne ; sądy heretyckie ; herezja ; inkwizycja ; sekty ; walka z heretykami ; Brandenburgia ; Pomorze ; Waldensi ; niemieccy historycy - 19 w. ; Wattenbach, Ernst Christian Wilhelm (1819-1897)

:

Über Ketzergerichte in Pommern und der Mark Brandenburg (Berlin, 1886) - krótka rozprawa na temat historii herezji, walki z heretykami i sądach heretyckich w Brandenburgii i na Pomorzu, której autorem jest niemiecki historyk i paleograf Ernst Christian Wilhelm Wattenbach (1819-1897) Opracowanie ukazało się na stronach 47-58 w Sitzungsberichte der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin (pol. Sprawozdania z sesji Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie). Wilhelm Wattenbach studiował filologię klasyczną i archeologię na uniwersytetach w Bonn, Getyndze i Berlinie. W Berlinie uczęszczał na wykłady Leopolda von Ranke. W lipcu 1842 roku promował się dysertacją De quadringentorum Athenis factione, po czym zdał państwowy egzamin nauczycielski i rozpoczął nauczanie jako kandydat w gimnazjum Joachimsthal w Berlinie. W 1843 r. rozpoczął pracę dla Monumenta Germaniae Historica (MGH). W 1847 r. odbył podróż naukową do austriackiego archiwum i biblioteki. Rewolucja w 1848 r. przerwała jego pracę, którą wznowił i dokończył w 1849. Badania te stały się inspiracją dla jego przyszłych publikacji m.in. o najstarszej historii słowiańskiego Kościoła, o epoce św. Ruperta z Salzburga.W 1851 r. habilitował się w Berlinie. W tym czasie zainteresował się badaniem paleografii i historii dyplomacji. Jednak polityczna historia polityki, państwa i prawa mniej go interesowały niż nurty humanistycznego życia, historia klasztorów, szkół i wagantów. Jako, że nie otrzymał oczekiwanej profesury, przyjął w 1855 r. posadę archiwisty na uniwersytecie we Wrocławiu. Prowadzone tutaj badania zaowocowały w 1858 r. pracą Codex diplomaticus Silesiae, w której zawarł dokumenty śląskich klasztorów oraz licznymi artykułami o historii Śląska. We Wrocławiu powstało też jego główne dzieło Deutschlands Geschichtsquellen im Mittelalter bis zur Mitte des 13. Jahrhunderts (1858), w którym wychodząc z historii edukacji i szkół rozwinął z obrazu ówczesnego świata, z warunków życia i z osobistych charakterów autorów charakterystyczne cechy ich literackiej twórczości.W 1862 r. powołano go na profesora historii na uniwersytet w Heidelbergu. Tutaj jego badania skupiły się nad uczoną poezją średniowiecza, rymem i rytmem łacińskim i historią literatury i kultury. Odnalazł sporą ilość nieznanych i fragmentarycznych rękopisów sztuk, które jak mało kto potrafił zrekonstruować i w tej dziedzinie uważany był za najlepszego znawcę. Zajmował się także początkami humanizmu w Niemczech i napisał liczne artykuły o najstarszych humanistach niemieckich. W 1873 r. został profesorem historii na uniwersytecie w Berlinie. Kiedy w 1875 r. zreorganizowano Monumenta Germaniae, Wilhelm Wattenbach został członkiem centralnej dyrekcji i objął oddział Epistolae i redakcję Neuen Archivs für ältere deutsche Geschichtskunde. Po śmierci Georga Waitza w 1886 r. kierował tymczasowo przez prawie dwa lata Monumenta Germaniae, ale nie został wybrany na stałe na to stanowisko. Jako członek Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie (od 1881) prowadził wykłady o charakterze sekt i czternastowiecznej inkwizycji w Brandenburgii i na Pomorzu. W 1873 r. został członkiem Münchener Historische Commission (Monachijska Komisja Historyczna). Pisał także artykuły do Allgemeine Deutsche Biographie. Materiał jest jednym z wielu opublikowanych przez Wattenbacha przydatnych studiów na temat historii herezji, walki z heretykami i sądów heretyckich ustanawianych w celu ustalania i tłumienia herezji oraz badania i karania fałszywych nauczycieli, apostatów i ich wyznawców w Brandenburgii i na Pomorzu.

:

1886

:

[s.n.]

Place_of_issue:

Berlin

:

książka

:

KD.706

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)