Tytuł:

Die Cistercienser des nordöstlichen Deutschlands

Podtytuł:

Ein Beitrag zur Kirchen- und Culturgeschichte des deutschen Mittelalters […] Erster Theil. Bis zum Auftreten der Bettelorden

Autor:

Winter, August Franz

Słowa kluczowe:

historia kościoła ; historia Niemiec ; religioznawstwo ; monastycyzm chrześcijański ; kultura niemieckiego średniowiecza ; zakony w Europie ; cystersi ; cystersi - historia ; Winter, August Franz (1833-1878)

Opis:

Die Cistercienser des nordöstlichen Deutschlands… (Gotha, 1868) - pierwsza część publikacji stanowiącej wkład w historię kościoła i kultury niemieckiego średniowiecza, traktująca o historii zakonu cystersów z północno-wschodnich Niemiec, w opracowaniu niemieckiego pastora, teologa i historyka Augusta Franza Wintera (1833-1878). Praca Wintera została wydana w trzech częściach na przestrzeni 1868-1871. Pierwsza część opisuje historię cystersów do czasów pojawienia się zakonów żebraczych, druga koncentruje się na okresie od powstania zakonów żebraczych do końca XIII wieku, trzecia część przedstawia dzieje zakonu od 1300 roku do czasów reformacji. Cystersi są pierwszym zakonem ogólnoeuropejskim. Już w pierwszej połowie XII stulecia dotarli do wszystkich krajów. W walce między papiestwem a cesarstwem stanowili potężny i skuteczny oręż w rękach Stolicy Apostolskiej. Zakon gorliwie i skutecznie popierał ruch krucjatowy i organizował zakony rycerskie. Walczył z herezjami, choć z niewielkim efektem. Za to wielkie sukcesy osiągał w gospodarce i rozwoju techniki. W XII i XIII stuleciu zakon cystersów był największą potęgą w świecie chrześcijańskim. Pierwsze generacje cystersów zakładały swoje siedziby na pustkowiach. Kontakty z ludźmi ograniczali do minimum. W samych klasztorach wiedli życie surowe. Dotyczyło to również ubioru i jedzenia. Habit miał kolor naturalnej wełny, dla uniknięcia kosztów farbowania. Zakazane było noszenie koszuli i jakiejkolwiek bielizny, o której nie wspomina reguła św. Benedykta. Jedli raz dziennie (chleb, jarzyny z solą i oliwą, owoce)W menu nie mieli mięsa, ryb, jaj czy tłuszczów. Spali na siennikach, w ubraniach, we wspólnym dormitorium. Cysterskie kościoły i klasztory miały mieć postać możliwie najprostszą. Odrzucali procesje, a liturgia była prosta i surowa. Duch ubóstwa i wyrzeczenia nie pozostawał w sprzeczności z posiadaniem przez cystersów ziemi. Była ona uprawiana własnymi rękami przez mnichów. Modlitwa i praca - obie te zasady życia mniszego sformułowane przez św. Benedykta pierwsi cystersi realizowali w praktyce. Każdy mnich musiał pracować fizycznie i to po kilka godzin dziennie, co było wyjątkiem w świecie wspólnot zakonnych. Taki rygorystyczny sposób organizowania czasu nie trwał długo, bo ziemi cystersom przybywało, a jednocześnie na wsiach panowało przeludnienie. Zakon błyskawicznie stał się wielką potęgą ekonomiczną, co wzbudzało zawiść. Krytykowano go też za bezwzględność w prowadzeniu interesów. W publikacji Winter podkreślił znaczenie zakonu cystersów dla chrześcijaństwa, germanizmu i kultury północno-wschodnich Niemiec. W opinii wielu współczesnych historyków i badaczy, pomimo upływu lat praca Wintera nie straciła na wartości, ponieważ zawiera tak liczne wskazówki i tak różnorodne punkty widzenia, że nie można ich pominąć w badaniach historycznych.

Data wydania:

1868

Wydawca:

Friedrich Andreas Perthes

Miejsce wydania:

Gotha

Rodzaj dokumentu:

książka

Sygnatura:

KD.1923.1

Język:

ger ; lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)