Tytuł:

Chefs-d’oeuvre de P. Corneille. Tome troisieme […]

Autor:

Corneille, Pierre

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; Corneille, Pierre - antologia dzieł ; Corneille, Pierre - twórczość ; Corneille, Pierre - dorobek literacki ; Corneille, Pierre - Herakliusz ; Corneille, Pierre - Don Sancho z Aragonii ; Corneille, Pierre - Nikomed ; Corneille, Pierre - Sertoriusz ; francuski dramat klasycystyczny ; francuskie klasyczne utwory literackie ; francuscy dramaturdzy - 17 w. ; Corneille, Pierre (1606-1684)

Opis:

Chefs-d’oeuvre de P. Corneille (Paryż, 1800) - trzeci tom antologii dzieł, których autorem jest francuski dramaturg i poeta, wybitny twórca francuskiego dramatu klasycystycznego PierreCorneille (1606-1684). Pochodzący z zamożnej rodziny prawnik, adwokat w Rouen, przez 20 lat pełnił urząd rzecznika królewskiego, niebawem jednak wyrzekł się kariery adwokackiej i postanowił całkowicie poświęcić się literaturze. Krótki czas należał do grupy „Pięciu Autorów”, których obowiązkiem było pisanie sztuk teatralnych na wyznaczony przez ministra (kardynała Richelieu) temat. Corneille był również autorem poezji religijnej, panegiryków oraz przekładu z łaciny dzieł liturgicznych. Teatr Corneille’a, reprezentujący różnorodność form ekspresji (komedie, tragikomedie, tragedie), naznaczył swoim wpływem cały wiek XVII. Ten francuski dramaturg przyczynił się w dużym stopniu do odrodzenia teatru we Francji. Nawiązał do rygorów starożytnej sztuki dramatycznej: jedności czasu, miejsca i akcji oraz konstrukcji opartej na wzajemnych powiązaniach poszczególnych scen. Odwołując się do koncepcji Arystotelesa, wyeliminował kategorię fatum, kładąc nacisk na umysł i wolną wolę człowieka w wytyczaniu własnej drogi. Jego popularność osłabła jednak w ostatnich latach XVII wieku i w XVIII wieku, zwłaszcza wobec entuzjazmu, z jakim klasycy przyjęli twórczość Jeana Racine’a (1639-1699). Niniejszy tom otwiera wystawiony w sezonie 1646/1647, zdradzający wpływ epiki powieściowej i tragikomedii, utwór „Herakliusz” (fr. Héraclius) osnuty wokół wydarzeń związanych z postaciami cesarzy bizantyńskich Maurycjusza, Fokasa i Herakliusza. Akcja dramatu rozgrywa się w Konstantynopolu w pałacu cesarskim. W dramacie Corneille swobodnie zmienia dane historyczne zachowując jedynie porządek sukcesji, następstwo Maurycjusza po Tyberiuszu, Fokasa po Maurycjuszu i Herakliusza po Fokasie. Jego bohaterowie, pozbawieni własnej tożsamości, gubiący się w domysłach i wątpliwościach doskonale ilustrują ogólny chaos, któremu kres położyć może dopiero obalenie tyrana, zbiorowy protest czy powstanie ludowe. Drugi i trzeci w kolejności to utwory napisane w okresie Frondy: komedia heroiczna „Don Sancho z Aragonii” (fr. Don Sanche), wystawiona w roku 1650, w luźny sposób osnuta wokół małżeństwa Sancha III Wielkiego oraz wystawiona rok później (1651) tragedia „Nikomed” (fr. Nicomède). Tom wieńczy„Sertoriusz” (fr. Sertorius) - tragedia wystawiona w roku 1662, osnuta wokół wydarzeń związanych z buntem rzymskiego wodza i polityka Quintusa Sertoriusa.

Data wydania:

1800

Wydawca:

de Pierre Didot l'aîné, et de Firmin Didot

Miejsce wydania:

Paris

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

92985/3

Język:

fre

Prawa:

Domena publiczna (public domain)