Tytuł:

Epigrammatum Ioan Oweni Cambro Britani Oxoniensis editio postrema correctissima et posthumis quibusdam adaucta.

Autor:

Owens, Joannes

Słowa kluczowe:

stary druk XVIII w. ; Owens, Joannes (1564 – ok. 1622/1628) ; Hubertum, Michael ; poezja łacińska - XVI i XVII w. ; poezja barokowa - XVI i XVII w. ; literatura angielska - XVI i XVII w. ; epigramat - XVI w.

Opis:

Zbiór epigramatów angielsko-łacińskiego poety Johna Owena. Autor był popularny w kręgach literackich Europy w okresie baroku - tłumaczono go m.in. na język angielski, francuski, niemiecki, hiszpański. Źródła tego typu twórczości sięgają XVI wiecznej edukacji szkolnej opartej na nauce gramatyki i retoryki w formie literackich wprawek. Stąd pierwsze epigramaty Owena datowane są na lata młodzieńcze, kiedy to odbywał naukę w szkole w Winchesterze. Większość utworów ukazała się drukiem dopiero po śmierci poety i wtedy też epigramaty Owena zyskały największe uznanie. Na szczególną uwagę zasługuje cięty humor, konceptualizm i wyrafinowany, zwięzły styl jego poezji. Zbiór składa się z trzech tomów krótkich epigramatów, appendixu oraz listu od przyjaciela “po piórze” - Joachima Morsiusa. Utwory, obok znanych motywów literackich przejętych z dzieł klasyków i mitologii, podejmują takie popularne tematy jak tempora mutantur, ale także wątki z życia szkoły i brytyjskiego społeczeństwa. Niektóre utwory są kąśliwą polemiką z doktryną kościoła katolickiego (Owen był radykalnym protestantem). W związku z tym jego epigramaty w 1654 trafiły na indeks ksiąg zakazanych. W Polsce autora naśladował Wespazjan Kochowski.

Data wydania:

1742

Wydawca:

Hubertum, Michael

Miejsce wydania:

Vratislaviae

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Format:

application/pdf

Sygnatura:

Pol.8.II.2

Język:

lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)