:

Ferdinand Freiligrath’s gesammelte Dichtungen. Dritter Band

:

Freiligrath, Hermann Ferdynand

:

literatura niemiecka - 19 w. ; historia literatury niemieckiej ; literatura piękna ; niemiecka poezja - 19 w. ; niemieccy poeci - 19 w. ; Freiligrath, Hermann Ferdynand - zbiór wierszy ; Freiligrath, Hermann Ferdynand - spuścizna literacka ; Freiligrath, Hermann Ferdynand (1810-1876)

:

Ferdinand Freiligrath’s gesammelte Dichtungen (Stuttgart, 1886) - trzeci tom obszernego zbioru wierszy niemieckiego poety i tłumacza Ferdinanda Freiligratha (1810-1876). Autor ukończył gimnazjum w Detmold, ale z powodu braku środków finansowych nie mógł studiować i w 1825 r. zaczął uczyć się zawodu kupca u wuja. Już w napisanym w następnym roku wierszu „Moostee” ukazuje się obfitość obrazów i pasjonujące brzmienie języka późniejszej całej jego liryki. W latach 1832-1836 praktykował w Amsterdamie jako kupiec i pisał wiersze o tematyce orientalnej („Der Mohrenfürst”, „Löwenritt”), dzięki którym uzyskał pierwsze uznanie. Znalazł mecenasów w Adelbercie von Chamisso (1781-1838) i Gustavie Schwabie (1792- 1850), w których almanachu Deutscher Musenalmanach für das Jahr 1835 ukazały się w 1835 r. jego wczesne wiersze. W 1838 r. ukazał się pierwszy wybór jego wierszy w wydawnictwie Cotta, w którym zawierał także tłumaczenia z języka angielskiego i francuskiego. W 1839 r. rozpoczął życie wolnego pisarza w Unkel. Razem z Karlem Simrockiem (1802-1876) i Christianem Josephem Matzerathem (1815-1876) wydał „Rheinische Jahrbuch für Kunst und Poesie”. W 1840 r. razem z przyjacielem Levinem Schückingiem (1814-1883) wydał „Das malerische und romantische Westphalen”. Motto Ferdinanda Freiligratha brzmiało „Poeta powinien iść ze swoim narodem”. Z tą myślą pisał też swoją poezję, którą wydał pod tytułem „Mein Glaubensbekenntniß” (1844). Stał się ulubionym poetą opozycji, ale jednocześnie jego widoki na dobrą posadę na dworze w Weimarze prysły i stracił królewską pensję. Z powodu obawy przed policyjnymi prześladowaniami opuścił Niemcy i w 1845 zamieszkał w Brukseli, gdzie spotkał Karla Heinzena (1809-1880) i Karola Marksa (1818-1883). W tym samym roku przeprowadził się do Szwajcarii. Tu opublikował kolejne wiersze polityczne w zbiorze „Ça ira”. Od 1846 r. pracował jako kupiec w Londynie. Wybuch rewolucji w 1848 r. Ferdinand Freiligrath uczcił wierszem „Im Hochland fiel der erste Schuß!” (1848). Na wezwanie Georga Herwegha (1817-1875) do tworzenia grup bojowych odpowiedział: "Nie urodziłem się na generała, chcę być tylko trębaczem rewolucji". Wrócił do Niemiec i w lipcu 1848 r. napisał w Düsseldorfie wiersz „Die Todten an die Lebenden”. Utwór ten stał się powodem jego aresztowania w sierpniu, ale 3 października tego samego roku został zwolniony z więzienia. 12 października 1848 r. został redaktorem w czasopiśmie Neue Rheinische Zeitung. Opublikowanie w Kolonii w 1849 r. wierszy „Neuere politische und sociale Gedichte” zmusiło poetę do wyjazdu do Anglii, w celu uniknięcia ponownego aresztowania. Tam podążyły za nim listy gończe. W Londynie pracował w domu handlowym, a od 1857 r. w tamtejszej delegaturze banku szwajcarskiego. W 1867 r. stracił pracę i stanął przed problemami finansowymi. W Wuppertalu jego przyjaciele zorganizowali narodową zbiórkę funduszy na rzecz poety. Zebrano wówczas 60.000 talarów. Freiligrath wrócił w 1868 r. do Westfalii, gdzie go uroczyście przyjęto. Zamieszkał w Stuttgarcie, potem w Cannstatt. W odpowiedzi na francuskie wypowiedzenie wojny w 1870 r. napisał wiersz „Hurrah Germania!”. W 1870 r. zebrał swoje wiersze i tłumaczenia w 6 tomach i zadedykował je ojczyźnie. Freiligrath był znany ze swoich rewolucyjnych idei, a jego poezja często odzwierciedla jego poglądy polityczne. Był prominentną postacią na niemieckiej scenie politycznej i literackiej w połowie XIX wieku, a jego twórczość cieszyła się szerokim zainteresowaniem i uznaniem.

:

1886

:

G. J. Göschen’sche Verlagshandlung

Place_of_issue:

Stuttgart

:

książka

:

KD.15109.3

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)