Tytuł:

Das Dewitzsche Müntz - Cabinet

Słowa kluczowe:

rękopis - 18 w. ; rękopisy w zabytkowych zbiorach Biblioteki Elbląskiej ; Biblioteka Elbląska ; rękopisy w zbiorach biblioteki Gimnazjum Elbląskiego ; Gimnazjum Elbląskie ; Bibliotheca Elbingae ; katalog monet ; numizmatyka ; numizmaty ; Elbląg - historia ; Dewitz, Johann Heinrich (1706-1767)

Opis:

Pochodzący z XVIII wieku, szczegółowy rękopiśmienny wykaz kolekcji monet Johanna Heinricha Dewitza (1706-1767), które zostały przekazane Gimnazjum Elbląskiemu. Johann Heinrich Dewitz był elbląskim wójtem, nadwornym aptekarzem królewskim, autorem herbarza patrycjatu elbląskiego. Był synem Johanna, aptekarza miejskiego w Elblągu i tytularnego nadwornego aptekarza królewskiego. Urodził się 20 września 1706 w Elblągu. Matka - Maria Henryka z domu Thomas – była córką pastora kościoła NP Marii w Elblągu. Miał trzech braci i dwie siostry. Uczęszczał do Gimnazjum Elbląskiego. W trzynastym roku życia ojciec oddał go na dalsze wychowanie, dla doskonalenia łaciny i przyswajania języka polskiego pastorowi Nedeborowi i rektorowi Neumannowi w Nidzicy. Przebywał tam dwa lata, przez pięć następnych uczył się aptekarstwa w znakomitej gdańskiej aptece Michała Kergena. Zimą 1726/27 pracował w aptece swojego ojca w Elblągu. Następnie rozpoczął wędrówkę czeladniczą – odwiedził Królewiec, Lipawę, Mitawę i Rygę. Poznał język litewski. Dla dalszego doskonalenia języka polskiego udał się do Warszawy, Lublina i Lwowa, a latem 1729 do Grodna. Ponad rok przebywał ponownie w Warszawie. Następnie udał się do Gdańska, gdzie przeżył w 1734 r. oblężenie miast przez wojska rosyjskie. W tymże roku umarł jego ojciec. Dewitz wrócił do rodzinnego Elbląga, by objąć po nim aptekę. Wcześniej, bo przywilejem królewskim z 27. IX. 1732, otrzymał tytuł nadwornego aptekarza królewskiego. W 1742 ożenił się z wdową Krystyną Agatą Meyenreis, a po jej śmierci z Katarzyną Marią Stahlenbrecher (1764). W 1755 r. Dewitz został członkiem II ordynku miejskiego, w 1761 – wójtem, a w 1761 – radcą przy kościele NMP. Posiadał dwa – dziś nie istniejące – majątki: Eichfelde i Linter Hof. Już w czasie swych wędrówek czeladniczych żywo interesował się historią, heraldyką i numizmatyką. Zbierał m.in. monety polskie, pruskie i rzymskie. Ich zbiór (894 monety zbierane przez 30 lat), zinwentaryzowany w specjalnym katalogu w obawie przez rozproszeniem po swojej śmierci, przekazał Gimnazjum Elbląskiemu. Zmarł w Elblągu 4 paźdzernika1767 r.

Data wydania:

18 w.

Rodzaj dokumentu:

rękopis

Sygnatura:

RS.136.5

Język:

ger ; lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)