Tytuł:

Index corum qua' in catalogo Bibliotheca le quntur quidem: in Bibliotheca vero non inveniuntur

Słowa kluczowe:

rękopis - 18 w. ; zbiory zabytkowe Biblioteki Elbląskiej ; bibliotekoznawstwo ; historia bibliotek ; ewidencje biblioteczne ; indeks braków (ubytków) bibliotecznych ; Gimnazjum Elbląskie ; biblioteka Gimnazjum Elbląskiego ; Elbląg - historia

Opis:

Utworzony w 1748 roku rękopiśmienny indeks ubytków (braków) bibliotecznych w bibliotece Gimnazjum Elbląskiego. Spis ewidencjonuje pozycje, które widnieją w istniejącym katalogu bibliotecznym, lecz nie są dostępne w samej bibliotece. Gimnazjum Elbląskie oficjalnie rozpoczęło swoją działalność w 1535 r. Jej pierwszym rektorem był humanista Wilhelm Gnapheus. Dzięki jego aktywności szkoła dość szybko zdobyła rozgłos nie tylko na terenie Prus Królewskich. W 1601 roku powstała Biblioteka przy Gimnazjum Elbląskim. Jan Mylius, ówczesny rektor gimnazjum, zakupił księgozbiór po swoim zmarłym poprzedniku Tomaszu Rotusie za sumę 200 florenów ofiarowanych przez Radę Miejską. W księgozbiorze przeważała literatura teologiczna oraz dzieła klasyków greckich i rzymskich. Przez lata kierowania Myliusa szkołą, księgozbiór szybko się rozrastał: drogą zakupów dokonywanych z funduszów pochodzących z datków elblążan i Rady Miejskiej oraz dzięki darom książkowym po zmarłych profesorach gimnazjum, burmistrzach, pastorach i innych notablach miejskich. W XVIII wieku ubytki biblioteczne wynikały głównie z naturalnego zużycia, uszkodzeń, zniszczeń wojennych, a także z zaginięć lub kradzieży. Chociaż mniej powszechne w porównaniu do współczesnych czasów, zagubienie lub celowe przywłaszczenie ksiąg stanowiło problem, zwłaszcza w dużych bibliotekach. Ewidencjonowano je w sposób odzwierciedlający ówczesne realia, sporządzając protokoły ubytków, które pozwalały na usuwanie uszkodzonych lub brakujących woluminów z księgozbioru i odnotowywanie tej straty w księgach inwentarzowych. Bibliotekarze tworzyli protokoły i indeksy, w których dokumentowali szczegółowo wszystkie zniszczone lub zaginione woluminy. Na podstawie protokołu, uszkodzone egzemplarze były usuwane z księgozbioru. W odpowiednim rejestrze lub księdze inwentarzowej odnotowywano fakt ubytku, wpisując numery zniszczonych pozycji.

Data wydania:

1748

Rodzaj dokumentu:

rękopis

Sygnatura:

RS.136.1

Język:

lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)