:

König Friedrich Wilhelm der Vierte

:

Petersdorff, Herman Gustav Wilhelm Raimund Ernst von

:

traktat historyczny ; Fryderyk Wilhelm IV (1795-1861) ; historia Prus ; władcy Prus ; królowie Prus ; Hohenzollernowie ; Petersdorff, Herman Gustav Wilhelm Raimund Ernst von (1864-1929)

:

König Friedrich Wilhelm der Vierte (Stuttgart, 1900) - jeden z licznych traktatów historycznych dotyczących szeroko pojętej historii Prus, stanowiący dorobek niemieckiego historyka, archiwisty i publicysty Hermana Gustava Wilhelma Raimunda Ernsta von Petersdorffa (1864-1929). Opracowanie autora dotyczy pochodzącego z dynastii Hohenzollernów Fryderyka Wilhelma IV (1795-1861) - króla Prus w latach 1840-1861. Fryderyk Wilhelm urodził się 15 października 1795 roku jako najstarszy syn Fryderyka Wilhelma III i Luizy z dynastii meklemburskiej. Od dzieciństwa był wszechstronnie uzdolniony. Należał do osób głęboko religijnych, był przekonany o swoim boskim posłannictwie. Lata młodości były dla przyszłego monarchy czasem ciężkiej próby. Klęska wojsk pruskich w walce z Napoleonem w bitwie pod Jeną w 1806 roku zmusiła Fryderyka Wilhelma III wraz z rodziną do ucieczki. Po ostatecznym zwycięstwie wojsk koalicji nad Napoleonem książę Fryderyk Wilhelm nadzorował z ramienia ojca przywracanie porządku w kraju. Doprowadził do nasilenia cenzury i przyczynił się do znacznego ograniczenia swobód obywatelskich. W 1823 r. ożenił się z Elżbietą Ludwiką Wittelsbach, księżniczką bawarską, z którą nie doczekał się potomstwa. Należał do zwolenników zjednoczenia Niemiec. W 1840 r. po śmierci swojego ojca wstąpił na tron pruski, ogłaszając amnestię dla więźniów politycznych i łagodząc konflikt z Kościołem katolickim. Opowiadał się przeciwko reformom w duchu liberalizmu, jednak w obliczu wydarzeń Wiosny Ludów w Paryżu i Wiedniu, zdecydował się zwołać w marcu 1848 r. do Berlina Zjednoczony Landtag, obiecując jednocześnie nadanie konstytucji. Nie zapobiegło to wybuchowi rewolucji w Berlinie, którą Fryderyk Wilhelm IV początkowo próbował stłumić siłą, lecz już wkrótce zgodził się na powołanie liberalnego rządu i zwołanie Zgromadzenia Narodowego. Dopiero osłabienie nastrojów rewolucyjnych umożliwiło władcy rozwiązanie Zgromadzenia i nadanie Konstytucji Królestwa Pruskiego, 5 grudnia 1848 r. Po rewizji niektórych zbyt liberalnych artykułów Fryderyk Wilhelm IV w grudniu 1850 złożył przysięgę na nową konstytucję, przekształcając tym samym Prusy w monarchię konstytucyjną. Jako władca konserwatywny dał się również poznać w kwietniu 1849 r., kiedy odrzucił koronę cesarską ofiarowaną mu przez Frankfurckie Zgromadzenie Narodowe, twierdząc, że monarcha z prawa boskiego nie może przyjmować władzy od ludu. Obowiązująca w Prusach konstytucja zapewniała władcy silną pozycję w rządzeniu państwem, którą wykorzystywał Fryderyk Wilhelm IV, mianując na premierów bliskich sobie konserwatywnych polityków. Fryderyk Wilhelm zaczął zdradzać objawy choroby psychicznej, określanej łagodnie „zmiękczeniem mózgu”. W 1857 roku zachowanie króla stało się tak ekscentryczne, że jego młodszy brat zaczął zastępować króla w sprawowaniu władzy. Gdy Fryderyk nie wracał do zdrowia, Wilhelm został ustanowiony regentem w 1858. Fryderyk zmarł w 1861 r. w Poczdamie w Sanssouci.

:

1900

:

J. G. Cotta’sche Buchhandlung Nachfolger G.m.b.H.

Place_of_issue:

Stuttgart

:

książka

:

KD.14643

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)