teologia ; dzieła Marcina Lutra ; Luter, Marcin - tezy ; historia protestantyzmu w Niemczech ; luteranizm ; teologia protestancka ; reformacja protestancka ; Luter, Marcin (1483-1546) ; Harms, Claus (1778-1855)
Opis:Das sind die 95 theses oder Streitsätze Dr. Luthers, theuren Andennkens …(Kilonia, 1817) – publikacja wydana z okazji trzechsetnej rocznicy przybicia na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez niemieckiego duchownego chrześcijańskiego i tłumacza, doktora teologii Marcina Lutra (1483-1546), co miało miejsce 31 października 1517 roku. Wydarzenie to uważane jest za symboliczny początek reformacji, Te rewolucyjne idee posłużyły za katalizator ostatecznego zerwania z Kościołem katolickim i odegrały później kluczową rolę w kształtowaniu ruchu znanego jako reformacja protestancka. Luter napisał swoje radykalne tezy, aby wyrazić swoje rosnące zaniepokojenie korupcją w Kościele. W zasadzie jego tezy wzywały do pełnej reformy Kościoła katolickiego i wzywały innych uczonych do debaty z nim w sprawach polityki kościelnej. Autorem pamiątkowej publikacji jest niemiecki duchowny i teolog luterański Claus Harms (1778-1855), który był znanym kaznodzieją i zwolennikiem czystej nauki luterańskiej. Harms, w trakcie swej działalności stawał się coraz bardziej przekonany, że jego czasy odeszły od wiary czasów reformacji, a przez to od źródła zbawienia. Trzechsetną rocznicę początku reformacji uznał za właściwy moment na wyrażenie swoich poglądów. W opracowaniu opublikował 95 tez Marcina Lutra wraz z 95 tezami przygotowanymi przez samego siebie, skierowanymi przeciwko tendencjom istniejącym w Kościele luterańskim XIX wieku, które Harms uważał za nadużycia. Zadeklarował, że jest gotowy bronić tych tez i odwołać każdy błąd, jaki zostanie mu dowiedziony. Pierwsza teza wymierzona była w powszechny pelagianizm, natomiast większość skierowana była przeciwko racjonalizmowi, który – zdaniem Harmsa – uczynił rozum papieżem jego czasów. Ostatnie dwadzieścia tez wymierzonych było w unię kościelną. Tezy Harmsa wywołały poruszenie i przeciwko nim powstało ponad dwieście pamfletów. Racjonaliści poczuli się dotknięci, jednak inni uznali zaistniały ferment za lekarstwo na słabą wiarę tamtych czasów. Kaznodzieja nadworny Christian Friedrich von Ammon (1766-1850) zaakceptował tezy, po stronie Harmsa stanął również teolog, filozof i pedagog Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher (1768-1834). Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. KD.4816 - KD.4818.
Data wydania: Wydawca:im Verlage der academischen Buchhandlung
Miejsce wydania: Rodzaj dokumentu: Sygnatura: Język: Prawa: