Obiekt

Opis:

Lehrbuch der Arithmetik für Schulen (Berlin, Lipsk; 1822) - pochodzący z I połowy XIX wieku podręcznik szkolny do nauki arytmetyki, w opracowaniu Ernsta Gottfrieda Fischera. Arytmetyka (łac. arithmetica, gr. ἀριθμητική arithmētikē, z ἀριθμός – liczba) to jeden z podstawowych i najstarszych działów matematyki, który bada liczby i operacje na nich wykonywane. Arytmetyka stanowi fundament całej matematyki, jest bazą, na której budowane są bardziej zaawansowane koncepcje i teorie. Wiedza o prehistorii arytmetyki jest ograniczona do kilku niewielkich artefaktów udowadniających posługiwanie się pojęciami dodawania i odejmowania przez ludy neolityczne. Najbardziej znanym jest kość z Ishango. Prawdopodobnie Babilończycy posiadali szeroką wiedzę w niemal wszystkich aspektach elementarnej arytmetyki już dwa tysiące lat przed naszą erą. W papirusach ze starożytnego Egiptu pochodzących z XVII wieku p.n.e. można znaleźć dokładne algorytmy mnożenia i używania ułamków. Pitagorejczycy w szóstym wieku p.n.e. uznawali arytmetykę za jedną z czterech najważniejszych nauk. Znalazło to odbicie również w programie średniowiecznych uniwersytetów jako element Quadrivium, które razem z Trivium utworzyło siedem sztuk wyzwolonych.

Wydawca:

G. E. Nauck

Miejsce wydania:

Berlin ; Leipzig

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:70549

Sygnatura:

KD.4765.2

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)