:

Philosophische Versuche über die menschliche Natur und ihre Entwickelung […] Erster Band

:

Tetens, Johannes Nikolaus

:

stary druk - 18 w. ; dzieło filozoficzne - 18 w. ; filozofia ; historia filozofii ; filozofia późnego oświecenia ; psychologia ; psychologia rozwojowa ; antropologia ; epistemologia ; pochodzenie i struktura ludzkiej wiedzy ; zdolności człowieka ; Tetens, Johannes Nikolaus (1736-1807)

:

Philosophische Versuche über die menschliche Natur und ihre Entwickelung (Lipsk, 1777) - pierwszy z dwóch tomów jednej z najważniejszych publikacji w filozofii późnego oświecenia, której autorem jest niemiecki myśliciel, jedna z najważniejszych postaci europejskiego oświecenia, zarówno w filozofii, w kontekście dyskursów językowych i estetycznych, jak i w szeregu nauk szczegółowych, takich jak matematyka i badania przyrodnicze Johannes Nicolaus Tetens (1736-1807). Autor urodził się w 1736 roku w Tetenbüll, w księstwie Holsztyn. Dorosłe życie Johannesa Nikolausa Tetensa dzieli się na dwa okresy. Pierwszy rozpoczął się w 1760 roku, gdy objął stanowisko wykładowcy uniwersyteckiego. Pracował początkowo na Uniwersytecie w Bützow, a od 1776 roku na Uniwersytecie w Kilonii. Posiadał szerokie zainteresowania obejmujące filozofię, psychologię, nauki przyrodnicze i matematykę. Drugi okres w życiu Tetensa rozpoczęło podjęcie pracy w Kopenhadze w 1789 roku w charakterze urzędnika państwowego wysokiego szczebla. Odpowiadał za finanse i rachunkowość m.in. w banku państwowym. Działalność praktyczną łączył z pisaniem prac teoretycznych z zakresu matematyki. Zmarł w 1807 roku w Kopenhadze. W dwutomowym dziele Philosophische Versuche über die menschliche Natur und ihre Entwicklung Tetens spopularyzował koncepcje psychologiczne Davida Hume'a (1711-1776). Praca wyznacza ważny etap epistemologii, psychologii i antropologii późnego oświecenia. W materiale autor koncentruje się na badaniu pochodzenia i struktury ludzkiej wiedzy. Tetens opiera się na analitycznej ocenie obserwacji empirycznych poprzez porównanie i abstrakcję. Przyjmuje potrójny podział zdolności człowieka, który przyjął Kant: odczuwanie, chcenie i myślenie (rozumienie). Do tej ostatniej kategorii zalicza zdolność formowania i łączenia idei. W „percepcji” lub apercepcji odkrywa samoczynność, którą opisuje jako „pierwotną siłę duszy”. Praca Tetensa była najważniejszym dziełem filozoficznym napisanym w Niemczech w okresie bezpośrednio poprzedzającym publikację „Krytyki czystego rozumu” Immanuela Kanta (1724-1804), który wysoko cenił dzieło Tetensa oraz uważał go za autorytet w dziedzinie psychologii.

:

1777

:

M.G. Weidmanns Erben und Reich

Place_of_issue:

Leipzig

:

stary druk

:

SD.XVIII.3284.1

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)