:

Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte […] Vierter Band

:

Menzel, Karl Adolf

:

dzieła historyczne - 19 w. ; historia nowożytna Niemiec ; Niemcy ; historia ; historia Kościoła katolickiego w Niemczech ; historia protestantyzmu w Niemczech ; Pokój augsburski -1555 r. ; Formuła Zgody -1577 r. ; Karol V Habsburg (1500-1558) ; niemieccy historycy - 18/19 w. ; Menzel, Karl Adolf (1784-1855)

:

Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte (Wrocław, 1832) - czwarty tom dzieła historycznego niemieckiego pedagoga, radcy konsystorza i historyka Karla Adolfa Menzela (1784-1855). Autor, po śmierci ojca, urzędnika administracyjnego, przybył w 1790 roku do Wrocławia pod opiekę brata swojej matki, filologa i pisarza Georga Gustava Füllborna, który szczególnie wspierał jego zainteresowania historyczne. Ukończył Elisabethgymnasium we Wrocławiu, a następnie studiował teologię protestancką w Halle. Po pierwszym egzaminie został nauczycielem w prywatnej szkole Johanna Wilhelma Oelsnera we Wrocławiu i zaczął wówczas publikować historię lokalną. W 1807 roku objął kierownictwo prywatnej szkoły w Legnicy. W 1809 roku, mając zaledwie 25 lat, został profesorem w Elisabethgymnasium we Wrocławiu, a w 1814 r. jego prorektorem. W 1813 roku podczas pobytu pruskiej rodziny królewskiej we Wrocławiu uczył historii książąt Wilhelma i Karola. W 1824 został powołany do rady konsystorza. Jego zadaniem był nadzór nad całym systemem szkolnictwa wyższego w województwie śląskim. Neuere Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte to główne dzieło Menzela, które opisuje historię nowożytną Niemiec od okresu reformacji do założenia Związku Niemieckiego w 1815 roku. Zostało opublikowane w dwunastu tomach na przestrzeni 1826-1848. Autor odnosi się do zmian politycznych, społecznych i kulturowych, które miały miejsce w omawianym okresie i analizuje wpływ tych zmian na społeczeństwo niemieckie. Menzel posługuje się przy tym szczegółową i precyzyjną analizą, a język opisujący wydarzenia historyczne, dostarcza wszechstronnego opisu historii nowożytnej Niemiec. Tom czwarty opisuje okres od zawarcia między cesarzem Karolem V i protestanckimi książętami Rzeszy w 1555 roku Pokoju augsburskiego, który wprowadził zasadę Cuius regio, eius religio (czyja władza, tego religia) do wprowadzenia Formuły Zgody, która swój ostateczny kształt przybrała w 1577 roku podczas konwentu teologicznego w Bergen k/Magdeburga, a wcześniej w Torgawie (1576). Była efektem długoletnich tendencji unifikacyjnych w luteranizmie po śmierci Marcina Lutra. Za jej głównego architekta uważa się Jakuba Andreä, ale zwraca się także uwagę na Marcina Chemnitza czy Dawida Chytraeusa.

:

1832

:

Druck und Verlag von Graß, Barth und Comp.

Place_of_issue:

Breslau

:

książka

:

KD.3631.4

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)