Tytuł:

Elbing. Alter Markt (Elbląg. Stary Rynek) - pocztówka

Słowa kluczowe:

karty pocztowe ; pocztówki ; Elbląg - historia ; Elbląg - stare fotografie ; Elbląg - stare pocztówki ; panorama Elbląga ; Elbląg - Stare Miasto ; Elbląg - Stary Rynek ; Elbląg - zabytki ; elbląskie ulice ; grafika użytkowa

Opis:

Tytuł według nadruku na awersie. Nazwa wydawcy według nadruku na rewersie. Pocztówka z obiegu, z datą stempla 22 maja 1942 roku. Na rewersie tekst rękopiśmienny w języku niemieckim. Karta pocztowa przedstawia fragment ulicy Stary Rynek i widoczną na pierwszym planie studnię ozdobioną neogotycką kompozycją. Ulicę Stary Rynek wytyczono już w 1237 roku i jest to jedna z najstarszych ulic w mieście. Badania archeologiczne potwierdzają jej istnienie przed wielkim pożarem z roku 1288. Najdłuższą i najszerszą wówczas ulicę w mieście od północy zamyka Brama Targowa, od południa zaś pierzeja ul. Wigilijnej. Od początku istnienia miasta była centralną arterią komunikacyjno-handlową. W średniowieczu była podzielona na odcinki, przy których prowadzono handel określonymi towarami: Targ Chlebowy (między ulicami św. Ducha i Mostową), Targ Sienny (między Rybacką i Bednarską), Targ Węglowy (między Bednarską i Studzienną), Targ Koński (między Kowalską i Wieżową). Przy Starym Rynku, w okolicy kościoła farnego pod wezwaniem św. Mikołaja, ulokowano najważniejsze obiekty życia publicznego: ratusz, sukiennice, budynek wagi oraz budy kramarskie. Widoczna na pierwszym planie studnia była główną studnią zaopatrującą elblążan w wodę pitną, nazywana dawniej śpiewającą studnią. Jej powstanie wiąże się z budową Kanału Młyńskiego przez Krzyżaków, co przypadało na lata 1280-1320. Właśnie wtedy studnia zyskała swoją nazwę Pfeifen Brunnen, która dosłownie oznacza gwiżdżące źródło, być może dlatego, że koniec rury, z której płynęła woda przypominał gwizdek, a być może z tego powodu, że wydawała dźwięki. W 1694 roku elbląski rzeźbiarz Andreas Silber podjął się jej przebudowy i zamontował posąg Herkulesa. Według zapisów, postać rzymskiego herosa nawiązywała do króla Jana III Sobieskiego, który szczególnie zasłużył się w 1683 roku, kiedy to dowodził w bitwie pod Wiedniem. W 1885 roku, Herkules został zmieniony na posąg Neptuna, opiekuna mórz i oceanów, patrona marynarzy. Od tamtego czasu, studnia funkcjonowała jako fontanna i była miejscem licznych spotkań mieszkańców. W 1895 r. zbyt blisko fontanny poprowadzono linię tramwajową i co jakiś czas dochodziło do wypadków, toteż w 1939 postanowiono fontannę przenieść na skrzyżowanie Starego Rynku z ulicą Mostową. „Przeprowadzka” fontanny odbyła się w marcu 1939, a przed umiejscowieniem Pfeiffenbrunnen w nowym miejscu zabytek poddano renowacji. Niestety, ze względu na zniszczenia spowodowane działaniami wojennymi, ślad po śpiewającej studni zaginął. Lokalizacja oryginału - w zbiorach prywatnych Artura Jaroszewskiego. Opis fizyczny: 1.K; wymiary: 14 x 9 cm.

Data wydania:

20 w.

Wydawca:

F. Fitkau Nflg., Inh. G. Hube

Miejsce wydania:

Elbing

Rodzaj dokumentu:

pocztówka

Sygnatura:

Zasób prywatny - 00137

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)