Tytuł:

Balthasar Neumann. Der große Architekt seiner Zeit

Autor:

Knapp, Fritz

Słowa kluczowe:

monografie artystów ; Neumann, Johann Balthazar - monografia ; Neumann, Johann Balthazar - życie, twórczość i dokonania artystyczne ; Neumann, Johann Balthazar (1687?-1753) ; historia sztuki ; historia architektury ; niemieccy architekci - 17/18 w. ; Knapp, Fritz (1870-1938)

Opis:

althasar Neumann. Der große Architekt seiner Zeit (Bielefeld, Lipsk, 1937) - obszernie ilustrowany opis życia, twórczości i dokonań artystycznych niemieckiego budowniczego i inżyniera wojskowego, jednego z głównych architektów baroku i rokoko w Niemczech Johanna Balthasara Neumanna (1687?-1753) w opracowaniu niemieckiego historyka sztuki, profesora na uniwersytecie w Würzburgu Fritza Knappa (1870-1938). Materiał wydano jako 120 tom w serii książek o historii sztuki Künstler-Monographien (monografie artystów), które były wydawane w latach 1895-1941 przez Velhagen & Klasing w Bielefeld i Lipsku. (Łącznie ukazały się 122 numery). Johann Balthasar Neumann rozwinął ekspresyjne tendencje kształtowania dzieła architektonicznego Guarina Guariniego, Dientzenhofferów (zwłaszcza Johanna), Johana Lucasa von Hildebrandta. Stosując obliczenia matematyczne, tworzył śmiałe rozwiązania konstrukcyjne sklepień żaglastych. Pozwalały one na wprowadzenie do budowli sakralnych skomplikowanych rozwiązań przestrzennych, łączących układy podłużne i centralne. Stosowana z wielką swobodą konstrukcja szkieletowa podpór dźwigających sklepienia umożliwiała znakomite oświetlenie wnętrz, wyeksponowanie dekoracji malarskiej pokrywającej wielkie płaszczyzny sklepień. Neumann zasłynął również jako autor monumentalnych klatek schodowych w pałacach. W wystroju wnętrz dominowała dekoracja rokokowa. Jego twórczość należy do szczytowych osiągnięć europejskiego późnego baroku. Z racji bogactwa i złożoności projektów, nazywano go „architektem architektów”.Pierwszym większym zadaniem była - zlecona przez księcia biskupa Jana Filipa von Schönborna oraz jego brata Fryderyka Karola - rozbudowa rezydencji w Würzburgu, rozpoczęta 1720 i ukończona w stanie surowym około 1744 roku.W 1723 Neumann zmodyfikował projekt (autorstwa M. von Welscha, 1718) kaplicy Schönbornów (1736) w katedrze w Würzburgu. Jego dziełem są również pałace w: Bruchsal (1728-32), z najwspanialszą wśród jego projektów klatką schodową (od 1731), Werneck (1733-44), Brühl (1740-46). Stworzył również projekty wielu kościołów, m.in.: parafialny w Wiesentheid (1727), pielgrzymkowy w Gössweinstein (1730–39), Św. Paulinusa w Trewirze (od 1734), Dominikanów w Würzburgu (1741), Św. Piotra w Bruchsal (1742-48). Arcydziełem jest kościół pielgrzymkowy w Vierzehnheiligen (1743-72). W pracach projektowych Neumann był zmuszony uwzględnić dość niefortunny plan budowli stworzony przez czynnego wcześniej architekta, który zdążył już położyć fundamenty. Zadanie wypełnił genialnie, opracowując niezwykle złożony schemat oparty na systemie owali w planie przyziemia i sklepienia, tworzących w efekcie niezwykłe wnętrze sakralne, wypełnione rokokową dekoracją. Świątynią o większej skali, za to o prostszym planie jest kościół opacki w Neresheim (1747-92). Podobnie jak we wcześniejszej budowli jej plan oparł na owalach. Projektował także budowle klasztorne, mieszkalne (dom własny przy Kapuzinergasse 7 w Würzburgu) i obronne. Zajmował się także planowaniem przestrzennym, m.in. zaprojektował Theaterstrasse w Würzburgu.

Data wydania:

1937

Wydawca:

Verlag von Velhagen & Klasing

Miejsce wydania:

Bielefeld ; Leipzig

Rodzaj dokumentu:

książka

Sygnatura:

KD.287

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)