Poetycki traktat astrologiczny francuskiego astronoma i lekarza Antonia Mizaulda (1510-1578). Utwór dedykowany jest biskupowi diecezji Lombez Antoine’owi Olivariusowi, do którego adresowana jest również erudycyjna przedmowa otwierająca dzieło. Autor przybliża w niej treść swojej pracy (opis gwiazd z ósmej sfery nieba) i zachwala uczoność rodu Olivierów. Wylicza też licznych autorów klasycznych poruszających w swych dziełach temat astronomii, wskazując jednocześnie na konieczność wyboru poetyckiej formy, która najpełniej oddaje piękno nieba. Dzieło otwiera spis treści, po nim znajduje się poetycki opis 48 gwiazdozbiorów (tzw. gwiazd stałych) z podziałem na znaki zodiaku. Traktat ma formę astronomicznego poematu pisanego heksametrem z zachowaniem retorycznych zasad kompozycji (część propositio, invocatio, narratio). Po nim autor zamieścił krótkie posłowie adresowane do czytelnika (miłośnika nieba) i enkomion dedykowany kanclerzowi François Olivierowi, w którym wygłasza pochwałę astronomii, jako najważniejszej z wszystkich nauk. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1076 - SD.XVI.1078.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:67466
Domena publiczna (public domain)
Jul 10, 2023
Jul 10, 2023
293
78
34
41
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/72884
| Edition name | Date |
|---|---|
| 1553, Mizauld, Antonio, Antonii Mizaldi Monlvciani Asterismi: siue Stellatarum octaui coeli imaginum Officina [...] | Jul 10, 2023 |
Mizauld, Antonio
Mizauld, Antonio
Stöffler, Johann
Blebel, Thomas Schönborn, Bartholomäus
Rheticus, Georg Joachim