Tytuł:

Die Giftgewächse Deutschlands und der Schweiz, in lithographirten und colorirten Abbildungen mit erläuterndem Text. Zum Gebrauch in Volksschulen, Realanstalten und Gymnasien, wie auch zum Selbstunterricht, besonders für Pharmaceuten

Autor:

Hochstetter, Christian Ferdinand Friedrich

Słowa kluczowe:

historia nauki ; historia naturalna ; nauki przyrodnicze - 19 w. ; botanika - 19 w. ; rośliny ; rośliny trujące ; Niemcy - rośliny trujące - 19 w. ; Szwajcaria - rośliny trujące - 19 w. ; niemieccy botanicy - 18/19 w. ; Hochstetter, Christian Ferdinand Friedrich (1787-1860)

Opis:

Die Giftgewächse Deutschlands und der Schweiz… (Eßlingen, 1867) - ilustrowana XIX-wiecznymi kolorowymi litografiami publikacja prezentująca najpopularniejsze rośliny trujące z terenu Niemiec i Szwajcarii, przeznaczona do użytku szkolnego oraz samokształcenia, zwłaszcza dla farmaceutów. Opracowanie zawiera krótką, ogólną charakterystykę roślin trujących oraz opis niebezpieczeństw wynikających z kontaktu z nimi. Każda z prezentowanych roślin została opatrzona tekstem objaśniającym. Należą do nich m.in. bieluń dziędzierzawa , lulek czarny, pokrzyk wilcza jagoda, tojad lisi, jaskier okrągłolistny, sałata kompasowa, wawrzynek wilczełyko, szalej jadowity, blekot pospolity, naparstnica żółta, bagno zwyczajne, wilczomlecz obrotny, cis pospolity etc. Trujące właściwości roślin wynikają z zawartości substancji trujących w ich organizmie. Szkodliwe substancje mogą występować w zróżnicowanym nasileniu, w całej roślinie jak również w poszczególnych jej częściach np. w owocach czy też nasionach. Zazwyczaj obecność tych substancji jest częścią systemu obronnego roślin, które mają pomóc gatunkowi przetrwać. Zgodnie ze znaną od wieków zasadą Paracelsusa każdy lek może być trucizną, a każda trucizna - lekiem. Różni je tylko dawka. Ta stara prawda sprawdza się także w naturze. Wiele roślin ma niezwykłe właściwości lecznicze, ale w nieodpowiednich proporcjach (lub w zbyt bliskiej odległości) mogą być dla nas śmiertelnie niebezpieczne. Autorem opracowania jest niemiecki botanik, duchowny i profesor Christian Ferdinand Friedrich Hochstetter (1787-1860). W 1807 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Tybindze. W 1808 roku został na krótko uwięziony za udział w nielegalnym planie utworzenia kolonii na Tahiti. Następnie pracował jako nauczyciel i prywatny korepetytor, zanim stał się proboszczem i inspektorem szkolnym w Brnie. W 1824 roku przeniósł się do Esslingen. Jako botanik działał głównie w Europie Środkowej (na obszarze dzisiejszych Niemiec, Austrii, Szwajcarii i Włoszech), na portugalskich wyspach Maderze i Azorach oraz w Afryce Wschodniej (w Etiopii). Przedmiotem jego badań były głownie glony, grzyby, paprotniki oraz rośliny nasienne. Odegrał ważną rolę w botanicznych pracach polowych jako dyrektor Unio itineraria - organizacji naukowej, która miała swoje początki w 1825 roku i promowała gromadzenie oraz dystrybucję próbek roślin z różnych części świata. Opublikował liczne prace na temat historii naturalnej, botaniki, teologii, edukacji etc.

Data wydania:

1867

Wydawca:

Verlag von J. E. Schreiber

Miejsce wydania:

Eßlingen

Rodzaj dokumentu:

książka

Sygnatura:

KD.387

Język:

ger ; lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)