:

Aegineticorum Liber

:

Müller, Karl Otfried

:

Müller, Karl Otfried - „Aegineticorum Liber” ; starożytna Grecja ; historia i kultura antyczna ; historia antyku ; Egina (stgr. Αἴγινα Aigina; ngr. Αίγινα ) ; historia wyspy Egina ; niemieccy filolodzy klasyczni ; niemieccy historycy ; niemieccy archeolodzy ; Müller, Karl Otfried (1797-1840)

:

Aegineticorum Liber (Berlin, 1817) - pierwsza opublikowana praca niemieckiego filologa klasycznego Karla Otfrieda Müllera (1797-1840), dzięki której autor już po trzech semestrach studiów uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Książka prezentuje historię wyspy Egina (stgr. Αἴγινα Aigina; ngr. Αίγινα ) – greckiej wyspy w Zatoce Sarońskiej. Według mitologii greckiej nazwa wyspy pochodzi od imienia Ajginy (Egina, Aegina), córki boga Asoposa, uwiedzionej przez Zeusa, który zabrał ją na wyspę, zmieniając przy tym jej nazwę. Urodziła mu ona syna Ajakosa (Eaka) - pierwszego króla wyspy i dziadka trojańskiego bohatera Achillesa, który na cześć matki przywrócił wyspie nazwę Aegina. Znaleziska archeologiczne w Kolonie datowane na 3000 r. p.n.e., dowodzą, że była ona zamieszkana już w okresie neolitycznym. Później władali nią Minojczycy, a po nich Dorowie. Müller urodził się 28 sierpnia 1797 roku w Brzegu. Od 1808 r. uczęszczał do gimnazjum w rodzinnym mieście, po czym w 1814 r. zaczął studiować we Wrocławiu filologię, filozofię, historię nowożytną, języki orientalne, matematyką i botanikę. We Wrocławiu słuchał wykładów Heinricha Steffensa i Ludwiga Friedricha Heindorfa, który zainteresował go starożytnością. W 1816 r. przeniósł się na uniwersytet do Berlina, gdzie studiował m.in. u Augusta Böckha (1785-1867). Po trzech semestrach otrzymał tytuł doktora i wrócił do Wrocławia, gdzie pracował jako nauczyciel w gimnazjum Maria-Magdalene-Gymnasium. W tym czasie napisał książkę „Orchomenos und die Minyer” (1820), w której próbował odzyskać prehistoryczny rodowód historii Grecji z mitycznych przekazów. Pracą tą, która była pierwszą częścią zaplanowanego na wiele tomów dzieła chciał się habilitować we Wrocławiu, ale dzięki pośrednictwu Böckha otrzymał w 1819 r. stanowisko profesorskie na Uniwersytecie w Getyndze, gdzie nauczał przez następne 20 lat. W 1823 r. uzyskał profesurę zwyczajną i członkostwo w Pruskiej Akademii Nauk. Jego zadaniem na nowym stanowisku było uczenie filologii, mitologii, a także archeologii, w której to dziedzinie nie miał żadnego doświadczenia. W związku z powyższym zapewniono mu studiowanie zbiorów antycznych w Dreźnie, gdzie poznał m.in. Johanna Samuela Erscha, do którego „Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Knute” napisał liczne artykuły. W lecie 1822 r. otrzymał urlop na podróż badawczą, która prowadziła do Holandii, Anglii i Francji. W 1825 r. został kustoszem zapoczątkowanego przez Christiana Gottloba Heyne’a (1729-1812) zbioru odlewów gipsowych w bibliotece w Getyndze, w 1831 członkiem senatu uczelni i przewodniczącym naukowej komisji egzaminacyjnej w Królestwie Hanoweru, a w 1832 r. otrzymał tytuł radcy dworu. W 1836 r. został członkiem korespondencyjnym Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium. W 1839 r. uzyskał urlop na uczelni i wyjechał w podróż badawczą do Włoch i Grecji. W 1840 r. prowadził prace w Atenach, na Peloponezie, a później w Delfach. Pracował w ruinach świątyni Apollina, gdzie badał inskrypcje. Podczas prac w upale osłabł z sił i musiał przerwać badania. Czuł się coraz gorzej i z trudem dotarł do Teb, skąd został przetransportowany do Aten, gdzie zmarł 1 sierpnia 1840 roku. Müller zajmował się wieloma aspektami historii i kultury antycznej - od religii i mitologii, przez archeologię i filologię, po filozofię i prawo. Opracował wyjątkowo precyzyjne prace z zakresu starożytnej topografii, kartografii i geografii. Jego zainteresowanie naukowe skupiały się na Grecji, lecz zajmował się również Etruskami, Rzymianami, Egipcjanami, a nawet Indianami. W I poł. XIX w. uważany był za jednego z najważniejszych badaczy starożytności na terenie Niemiec. Jego najważniejszym dziełem było „Geschichten Hellenischer Stämme und Städte” (1820-1824), które przedstawiało historię kultury cywilizacji starożytnej Grecji, łącząc metody historyczne i badania mitów. Z kolei „Prolegomena zu einer wissenschaftlichen Mythologie” (1825) dała początek naukowym badaniom mitów.

:

1817

:

e Libraria Reimeriana

Place_of_issue:

Berolini

:

książka

:

KD.2222

:

lat ; grc

Prawa:

Domena publiczna (public domain)