Tytuł:

Karl Wilhelm Ramlers Oden aus dem Horaz

Autor:

Horacy ; Katullus ; Ramler, Karl Wilhelm

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; ody Horacego - przekład niemieckojęzyczny - 18 w. ; utwory Katullusa – przekład niemieckojęzyczny - 18 w. ; Horacy - dorobek poetycki ; Katullus - dorobek poetycki ; rzymscy poeci ; rzymska poezja ; liryka rzymska ; Horacy (65 p.n.e.- 8 p.n.e.) ; Katullus ; Ramler, Karl Wilhelm (1725-1798)

Opis:

Karl Wilhelm Ramlers Oden aus dem Horaz (Berlin, 1769) - niemieckojęzyczny przekład zbioru ód rzymskiego poety, często określanego mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry Horacego, łac. Horatius, właściwie Kwintusa Horacjusza Flakkusa, łac.Quintus Horatius Flaccus (65 p.n.e.-8 p.n.e.), w opracowaniu niemieckiego poety, krytyka, tłumacza i wydawcy Karla Wilhelma Ramlera (1725-1798). Urodzony w Kołobrzegu Ramler rozpoczął w 1742 roku studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W 1745 roku przeniósł się na uniwersytet do Berlina i zaczął studiować medycynę, jednak wkrótce porzucił studia. Już w Halle ujawniło się jego zainteresowanie literaturą. W Berlinie poznał Johanna Wilhelma Ludwiga Gleima (1719-1803), który poparł go w jego próbach poetyckich. W 1747 roku powrócił do Berlina. W latach 1748-1790 był profesorem filozofii w szkole Kadettenkorps (korpus kadetów). Znalazł tutaj dostęp do kręgów oświeceniowych. Poznał Mosesa Mendelssohna (1729-1786) i Friedricha Nicolai (1733-1811). Nawiązał bardzo zażyłą przyjaźń z Gottholdem Ephraimem Lessingiem (1729-1781). Od 1786 roku był członkiem Pruskiej Akademii Nauk (niem. Königlich-Preußische Akademie der Wissenschaften) i Akademii Sztuki (niem. Akademie der Künste). Ramler był twórcą licznych poematów, a przede wszystkim ód. Do jego utworów muzykę napisali między innymi Carl Heinrich Graun (1704-1759), Johann Joachim Quanta (1697-1773), Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788) i Georg Philipp Telemann (1681-1767). Przetłumaczył pisma Horacego, Marcusa Valeriusa Martialisa i Katullusa. Pracował także jako krytyk literacki. Jemu współcześni czcili go jak „niemieckiego Horacego”, następne pokolenie 50 lat później oceniało go jako „poetyckiego mistrza dyscypliny”, współcześnie często nazywany jest „ pedantem wiersza”. Jako poeta i krytyk, tłumacz i wydawca miał mocną pozycję wśród postaci berlińskiego oświecenia u schyłku XVIII wieku. W niniejszym zbiorze znajduje się 15 wybranych ód Horacego, które pozostały wzorcem dla następnych pokoleń, nie tylko ze względu na tematykę utworów, ale także nowoczesną formę. Publikację uzupełnia przekład jednego z dzieł rzymskiego poety, należącego do grupy neoteryków Katullusa, właściwie Gaiusa Valeriusa Katullusa, urodzonego pomiędzy 87 a 82 p.n.e., zmarłego nie wcześniej niż w 54 p.n.e. i nie później niż w 32 p.n.e., zatytułowane „Auf den Tod eines Sperllings”. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 93235-93241.

Data wydania:

1769

Wydawca:

bey Christian Friedrich Voss

Miejsce wydania:

Berlin

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

93237

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)