Tytuł:

Lebens-Beschreibung des Welt-berühmten Polyhistoris, S.T. Herrn Conrad Samuel Schurtzfleischens […] entworffen von Adolpho Clarmundo

Autor:

Clarmundus, Adolphus

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; niemieckie biografie - 18 w. ; Schurztfleisch, Konrad Samuel - biografia ; Schurzfleisch, Konrad Samuel 1641-1708) ; niemieccy polihistorzy - 17/18 w. ; Clarmundus, Adolphus

Opis:

Lebens-Beschreibung des Welt-berühmten Polyhistoris, S.T. Herrn Conrad Samuel Schurtzfleischens … (Drezno, Lipsk, 1710) - biografia niemieckiego historyka, bibliotekarza i polihistora Konrada Samuela Schurtzfleischa (1641-1708) , w opracowaniu Adolphusa Clarmundusa. Urodzony w grudniu 1641 roku, w Korbach Schurtzfleisch po nauce w rodzinnym mieści rozpoczął w 1658 roku studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Gießen. W 1659 roku przeniósł się na krótko do Helmstedt W kwietniu 1662 przeniósł się na Uniwersytet w Wittenberdze, gdzie już w październiku 1662 uzyskał stopień naukowy magistra. W 1663 roku uzyskał uprawnienia nauczycielskie na uniwersytetach, prowadził prywatne wykłady w Wittenberdze. W latach 1665-66 był rektorem gimnazjum w Korbach a od 1667 do 1669 był opiekunem (preceptorem) kilku studentów uniwersytetu w Lipsku. Stał się znany po opublikowaniu pisma "Iudicia de novissimis prudentiae civilis scriptoribus", w którym krytykował kolegów po fachu i ich politykę. Pismo wydał pod pseudonimem, szybko jednak odkryto kto jest jego autorem. Mimo sprzeciwów, w październiku 1671 został adiunktem na Wydziale Filozoficznym i jeszcze w tym samym roku otrzymał profesurę nadzwyczajną historii na Uniwersytecie w Wittenberdze. W 1674 roku objął katedrę poetyki, a w 1678 przeniósł się na katedrę historii. W 1680 roku udał się w podróż naukową do Holandii, Anglii i Francji, a w 1691 r. podróżował do Włoch i Austrii. W 1693 roku brał udział w inauguracji uniwersytetu w Halle, gdzie został powołany na profesora elokwencji. Profesurę historii w Wittenberdze oddał swojemu bratu Heinrichowi Leonhardowi, ale zachował tytuł profesora honorowego. Schurtzfleisch, w swoich początkowych pracach publicystycznych zajmował się kwestiami teorii państwa, po 1669 roku rozwinął szeroko zakrojoną publicystykę historyczną. Najbardziej intensywnie i owocnie pełnił swoje role jako wykładowca i krytyk literatury naukowej, podczas gdy jako autor nie był w stanie zrealizować wielu większych zamierzeń. Był polihistorem, który swoją pracą przyniósł wysoki prestiż Akademii Wittenberskiej, zdołał utrzymać reputację uczelni jako centrum filozofii i nauki historycznej, konkurując z wschodzącymi młodymi akademiami. W swojej pracy nie pozwolił, by ograniczenia luterańskich prawosławnych powstrzymały go od zachowania neutralnego punktu widzenia, za co nawet w okresie oświecenia był pozytywnie oceniany. Był pasjonatem kolekcjonowania literatury, nie szczędził wyjazdów na zagraniczne aukcje książek i rękopisów. Żadna aukcja, czy rynek książek nie umknął jego uwadze. Niestrudzenie powiększał i uzupełniał swoje księgozbiory, a także dostęp do publicznych bibliotek i zbiorów rękopisów. W ten sposób stał się wyrocznią dla otoczenia i współczesnych mu uczonych, nazywaną żywą biblioteką i chodzącym muzeum. Jego wielka, cenna prywatna biblioteka była swego rodzaju dziełem życia. W 1722 roku kolekcja została przeniesiona do zbiorów dzisiejszej Biblioteki Księżnej Anny Amalii w Weimarze. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 93194-93195.

Data wydania:

1710

Wydawca:

bey David Richtern

Miejsce wydania:

Dreßden ; Leizpig

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

93194

Język:

ger ; lat ; grc

Prawa:

Domena publiczna (public domain)