Obiekt

Opis:

Dialogues de Platon… (Amsterdam, 1770) - pierwszy z dwóch tomów francuskiego przekładu dialogów filozoficznych Platona; gr. Πλάτων, Plátōn (424/423 p.n.e. - 348/347 p.n.e.) - wybitnego prozaika, jednego z najsłynniejszych filozofów starożytnej Grecji, ucznia Sokratesa i nauczyciela Arystotelesa. Niniejszy tom zawiera cztery dialogi, cechujące się wysokim kunsztem pod względem formy i treści, w których Platon zawarł część swej nauki. Należą do nich: Theaetetus (dotyczący natury wiedzy), Protagoras, czyli o Sofistach ( podejmujący kwestie moralności; zagadnienie cnoty i kwestii jej ewentualnej nauki), Hippiasz Mniejszy, czyli o kłamstwie oraz oraz Hippiasz Większy, czyli o pięknie. Dialogi te określane są jako tzw. dialogi wczesne Platona, zwane także sokratycznymi, gdyż główną postacią w nich występującą jest Sokrates, albo aporetycznymi, ponieważ Sokrates w trakcie dyskusji zbija przekonania swoich oponentów, nie proponując w zamian konstruktywnych wniosków. Przekład z języka greckiego dokonany został przez francuskiego księdza jezuitę, nauczyciela, tłumacza oraz mistyka i pisarza Jeana Nicolasa Grou (1731-1803). Grou, w wieku piętnastu lat wstąpił do nowicjatu jezuitów. Pierwsze śluby złożył w wieku siedemnastu lat i zgodnie ze zwyczajem Towarzystwa oddał się nauczaniu. Szczególnie upodobał sobie styl i moralność dzieł Platona i Cycerona. Jego studia nad filozofią grecką zaowocowały francuskim tłumaczeniem Państwa Platona oraz Praw Platona, a następnie jego innych dialogów.

Wydawca:

Marc-Michel Rey

Miejsce wydania:

Amsterdam

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:66284

Sygnatura:

92569/1

Język:

fre ; grc

Prawa:

Domena publiczna (public domain)