G.J. Zollikofers […] Predigten, nach seinem Tode herausgegeben. Siebenter Band, enthaltend Predigten über christliche Menschenliebe und christliches Wohlthun, und einige andere Predigten vermischten Inhalts
Zollikofer, Georg Joachim
stary druk -18 w. ; literatura niemieckojęzyczna - kazania - 18 w. ; liturgia chrześcijańska - kazania - 18 w. ; teologia ; teologia oświecenia ; Zollikofer, Georg Joachim (1730-1788)
Tom siódmy (Lipsk, Frankfurt; 1789) publikacji, zawierającej zbiór kazań, autorstwa szwajcarskiego teologa ewangelicko-reformowanego, twórcy pieśni kościelnych, pastora i popularyzatora teologii oświecenia Georga Joachima Zollikofera (1730-1788). Dokument, jak wskazuje karta tytułowa wydany został już po śmierci autora. Tom zawiera 18 kazań, służących nauczaniu i przekazywaniu treści religijnych, zgodnie z ideami teologii oświecenia, które przyniosły udoskonalenie i odnowę nauczania kościelnego, negację pobożności dewocyjnej, płytkiego moralizatorstwa, ciemnoty i zabobonów, akceptację tolerancji religijnej oraz przyczyniły się do większego otwarcia na Pismo Święte. W niniejszym zbiorze kazań, których podstawę stanowi każdorazowo fragment Biblii, Zollikofer odnosi się do szeroko pojętej miłości chrześcijańskiej, najwyższej z cnót teologalnych, będącej podstawowym źródłem szczęścia człowieka, obejmującej wszystkich ludzi, również biednych materialnie i duchowo, a także nieprzyjaciół. W dalszej części znajdujemy rozważania, m.in.: o miłości bożej, która nie jest jedynie atrybutem, czy źródłem intensywnych uczuć, lecz ze swej natury opiera się na decyzji woli, by zawsze pragnąć dla innych tego, co najlepsze; o prawdziwym uwielbieniu Boga; o praktykowaniu i rozbudzaniu w sobie miłości Boga etc. Kazania Zollikofera cieszyły się wielką popularnością. Do grona jego słuchaczy należał m.in. hellenista, arabista i znawca kultury Cesarstwa Bizantyjskiego Johann Jacob Reiske (1716 -1774), który tak o nim napisał: "żeby wszyscy nauczyciele chrześcijan chcieliby być tak przyjaźnie do ludzi nastawieni jak Zollikofer”. O jego sławie świadczy również fakt, że wiele osób przebywających w Lipsku chciało się z nim spotkać. Do ich grona należał francuski pisarz i filozof Denis Diderot (1713-1784) , który w 1773 roku spotkał się z nim w przerwie podczas podróży do Sankt Petersburga. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 92615/7-92616.
1789
[s.n.]
Frankfurt ; Leipzig
stary druk
92615/7
ger
Domena publiczna (public domain)
This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Citation style: Chicago ISO690