Tytuł:

Exegetisches Handbuch des Alten Testaments für Prediger, Schullehrer und gebildete Leser. Siebentes Stück enthaltend den Jesaias; zweyte Abtheilung

Autor:

Nachtigal, Johann Karl Christoph

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; biblistyka ; egzegeza biblijna ; egzegeza biblijna Starego Testamentu ; egzegeza biblijna - Księga Izajasza ; hebrajscy prorocy ; prorocy Starego Testamentu ; Izajasz ; Nachtigal, Johann Karl Christoph (1753-1819)

Opis:

Exegetisches Handbuch des Alten Testaments… (Lipsk, 1800) - część siódma, wydanej anonimowo publikacji z dziedziny biblistyki, a dokładniej egzegezy biblijnej Starego Testamentu. Autorem dokumentu jest niemiecki teolog i filolog Johann Karl Christoph Nachtigal (1753-1819).Twórca w latach 1771-1773 studiował teologię, filologię i historię naturalną na uniwersytecie w Halle. Po ukończeniu studiów powrócił do Szkoły Katedralnej w Halberstadt, gdzie najpierw był nauczycielem, a od 1800 roku jej dyrektorem. W 1800 roku został także mianowany radcą konsystorza. Zajmował się m. in. datowaniem pism w Starym Testamencie. W 1808 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu w Halle. Od 1812 do 1816 roku Nachtigal był generalnym superintendentem księstwa Halberstadt, powiatów Hohenstein i Mansfeld, aż do rozwiązania konsystorza przez nowy podział prowincji w Prusach. Niniejsza, siódma część dokumentu ma na celu zapoznanie czytelnika ze sposobem postępowania przy czytaniu, badaniu i interpretacji treści oraz wydobycie dosłownego znaczenia tekstów, pochodzących z rozdziałów 28-66 Księgi Izajasza (hebr. ישעיה Jiszaja) - księgi prorockiej Starego Testamentu która tak jak w przypadku niemal wszystkich ksiąg prorockich, bierze nazwę od swojego autora. Izajasz prorokował za panowania czterech królów Judy: Ozjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza i przypuszczalnie poniósł śmierć za panowania piątego władcy - złego króla Manassesa. Od czasów oświecenia historycy i bibliści zaczęli przypisywać autorstwo księgi rozmaitym osobom, dzieląc jej tekst na trzy powstałe w różnych okresach części: rozdziały 1-39, nazywane „Księgą gróźb”, rozdziały 40-55, nazywane „Księgą pocieszenia” oraz 56-66, nazywane „Księgą triumfu”. Mimo teorii wielu autorów (podzielanej przez część biblistów) język i styl księgi jest stosunkowo jednolity oraz zachowane jest najważniejsze przesłanie, jakim jest nadejście posłanego od Boga Sługi Pańskiego, który wyratuje naród izraelski z opresji. W Księdze Izajasza znajdujemy najobszerniejszą zapowiedź mesjańskiej misji Jezusa w całym Starym Testamencie. Zawiera niemal pełny opis Jego życia: zapowiedź Jego przyjścia, narodziny z Dziewicy, głoszenie Dobrej Nowiny, ofiarną śmierć i wreszcie Jego powrót, by ustanowić wieczne Królestwo. Księga Izajasza wzywa wierzących, by powrócili do czystej miłości do Boga i bliźniego. Egzegezę biblijną księgi Izajasza poprzedza obszerny wstęp zawierający uwagi dotyczące hebrajskich proroków, a w szczególności proroka Izajasza; hebr. יְשַׁעְיָהוּ, Jeszajahu, Yesha'yahu oznaczającego „Jahwe jest zbawieniem”., którego działalność i nauczanie realizowało się w trzech wymiarach. Występował on bowiem jako duszpasterz i kaznodzieja, pisarz i natchniony poeta oraz teolog i prorok mesjański. Opracowanie, jak wskazuje karta tytułowa, przeznaczone zostało dla kaznodziejów, nauczycieli szkolnych i wykształconych czytelników. W literaturze określane było jako dokument wnoszący cenny wkład egzegetyczny do Starego Testamentu.

Data wydania:

1800

Wydawca:

bey Johann Gottlob Beygang

Miejsce wydania:

Leipzig

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

92407/7

Język:

ger ; grc ; lat ; heb

Prawa:

Domena publiczna (public domain)

×

Cytowanie

Styl cytowania: