Tytuł:

Denkwürdigkeiten Maximilian von Bethüne Herzogs von Sülly […] Siebenter und letzter Band

Autor:

Sully, Maximilien de Béthune de

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; historia Francji ; historia monarchii francuskiej ; Henryk IV Burbon (1553-1610) ; Ludwik XIII (1601-1643) ; Sully, Maximilien de Béthune de (1560-1641)

Opis:

Denkwürdigkeiten Maximilian von Bethüne Herzogs von Sülly, (fre. Mémoires de Maximilien de Béthune) - tom siódmy (ostatni). Wydany w 1786 roku w Zurychu niemieckojęzyczny przekład wspomnień, których autorem jest Maximilien de Béthune de Sully (1560-1641) - francuski polityk, hugenot, zwolennik i przyjaciel króla Henryka IV, marszałek Francji. Tematyka siedmiotomowego dzieła jest opisem historii monarchii francuskiej w okresie od 1570 roku do pierwszych lat panowania Ludwika XIII. Tom siódmy opracowania dotyczy wydarzeń z okresu 1609-1611, a więc etapu panowania Henryka IV (1553-1610) - króla Nawarry od 1572 roku (jako Henryk III) i Francji od 1589 roku, pierwszego z dynastii Burbonów, najmłodszej gałęzi Kapetyngów i jego syna a zarazem następcy Ludwika XIII, zw. Sprawiedliwym ( 1601-1643) - króla Francji i Nawarry. Panowanie Ludwika XIII przebiegało w cieniu rządów kardynała Richelieu, który stał się właściwym twórcą systemu rządów absolutnych i którego historycy uważają za główną postać tego panowania. Maximilien de Béthune, markiz de Rosny, książę de Sully od 1579 walczył w armii Henryka Nawarskiego stając się jego bliskim i wiernym towarzyszem. Odegrał ważną rolę polityczną w jego otoczeniu i w ten sposób rozpoczął karierę męża stanu. Henryk IV, jako król Francji powierzył mu w 1596 zarząd finansów królestwa. W okresie 1598–1611 był ministrem skarbu i zwierzchnikiem całej administracji królewskiej. Będąc zwolennikiem merkantylizmu, zreorganizował finanse, rozwinął gospodarkę, popierał rozwój rolnictwa, przebudował sieć dróg i fortyfikacji. W polityce zagranicznej był przeciwnikiem Habsburgów. Jako zaufany minister króla w znacznym stopniu przyczynił się do odbudowy Francji po okresie wojen religijnych. Od 1601do 1610 roku pełnił funkcję wielkiego mistrza artylerii. Jego polityczna rola praktycznie skończyła się wraz z zabójstwem Henryka IV w 1610 roku, chociaż Maria Medycejska (wł. Maria de' Medici) jako regentka Ludwika XIII (od którego Sully otrzymał tytuł marszałka Francji) początkowo zatrzymała go w swej radzie. W styczniu 1611 roku królowa przyjęła jego rezygnację. Resztę życia spędził na emeryturze, pisząc własne Mémoires. Wspomnienia Maximilien’a de Béthune’a de Sully określane są jako godne uwagi a zarazem jedyne świadectwo wielkiego projektu Henryka IV jakim było zjednoczenie chrześcijańskiej Europy. Sam Sully uznał ten projekt za utopijny, do tego stopnia, że nie chciał słuchać monarchy, kiedy ten mówił o „… systemie politycznym, który pozwoliłby na to, by Europa była prowadzona jak jedna wielka rodzina…”. Henryk IV wierzył, że żaden naród nie może sprzeciwić się tej idei ze względu na wielkie korzyści, jakie ona przyniesie : „ Korzyści, jakie ona przyniesie, poza nieocenioną wartością pokoju, znacznie przewyższają koszty tego projektu…”. W zbiorach Biblioteki Elbląskiej znajduje się sześć pozostałych tomów dzieła oznaczonych kolejno: tom I (syg.92284); tom II (syg.92284a); tom III (syg.92284b); tom IV (syg.92284c); tom V (syg.92284d); tom VI (syg.92284e).

Data wydania:

1786

Wydawca:

bei Orell, Geßner, Füßli und Comp.

Miejsce wydania:

Zürich

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

92284f

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)