Mowa okolicznościowa Johanna Langego, rektora w Gimnazjum Elbląskim, wygłoszona w 1754 roku z okazji kolejnych enkaniów - święta szkoły upamiętniającego przekazanie przez władze miasta do użytku gimnazjum nowego budynku. Na program obchodów - oprócz mowy rektora - składało się nabożeństwo, dziękczynne modlitwy oraz szkolny spektakl. Na końcu głos zabierał także burmistrz miasta z podziękowaniami dla kadry nauczycielskiej. W mowie z 1754 roku Lange sięga po temat związany z teologią dogmatyczną, swoje rozważania poświęcając teologicznym paradoksom, które mogą stać na przeszkodzie w rozwoju wiary. W tym celu sięga do samych korzeni nauki, przypominając podstawowe założenia stoickiej szkoły, która kształtowała w swoim czasie pierwsze krytyczne umysły - jej spuściznę przywołuje w dalszej części mowy wspominając poglądy Spinozy i Leibniza. Równocześnie podkreśla, że paradoksy były tematem rozważań już w czasach wczesnochrześcijańskich, a pokładanie ufności w dogmatach kościoła oznaką “oświecenia” mądrością Boga. Dodatkiem do mowy jest sztuka sceniczna napisana w języku niemieckim. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:65148
Domena publiczna (public domain)
20 sty 2020
12 gru 2019
86
102
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/70538
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| nr inw. 2660, Pol.8.II.4697 | 20 sty 2020 |
Lange, Johann
Lange, Johann
Lange, Johann
Lange, Johann
Lange, Johann
Lange, Johann
Lange, Johann