Tytuł:

Schreiben des letzten Herr-Meisters der ausgerotteten Tempel-Herren Jacob von Mulay aus dem Reiche der Todten an den itzigen Hochwürdigen Pater General der heil. Gesellschafft Jesu […]

Słowa kluczowe:

stary druk – 18 w. ; Molay, Jacques de (ok.1243 -1314) ; templariusze ; jezuici

Opis:

List z krainy zmarłych, opublikowany w 1725 roku – nieznanego autorstwa. Adresatem korespondencji jest ojciec generał zakonu Jezuitów, natomiast nadawcą Jacquesa de Molay (ok.1243 -1314); 23 z kolei i ostatni wielki mistrz zakonu templariuszy w latach 1293-1312. List ma wydźwięk dydaktyczny, moralizatorski i koncentruje się na zagadnieniu równości obu zakonów. W 1307 roku mistrz templariuszy Jakub de Molay przybył do Europy, aby przedyskutować z papieżem kwestię nowej krucjaty do Ziemi Świętej. 13 października 1307 roku (stąd zresztą wzięło się ponoć przekonanie o feralnej mocy trzynastego dnia miesiąca przypadającego w piątek) oddziały króla Filipa IV Pięknego wdarły się do świątyni i aresztowały mistrza zakonu templariuszy oraz 60 rycerzy zakonnych. Oskarżono braci zakonnych o herezje, zaparcie się Chrystusa, czczenie bożków, znieważanie krzyża, wypaczanie rytuałów kościelnych, rozpustę, w tym praktyki homoseksualne, kontakty polityczne z niewiernymi oraz zbyt skwapliwe gromadzenie dóbr doczesnych. Ci spośród templariuszy, którzy przyznali się do zarzucanych im czynów, zostali zwolnieni z więzień i skończyli jako żebracy. Ci, którzy nie przyznali się do winy, pozostali w lochach do końca życia. 14 marca 1314 r. przed katedrą Notre Dame ogłoszono wyrok dożywotniego więzienia dla czterech najwyższych rangą templariuszy. Dwóch z nich, wielki mistrz Jacques de Molay i komandor Normandii Geoffroy de Charnay, nie przyznało się do winy.18 marca zostali spaleni na stosie na wyspie na Sekwanie. Jak podają kronikarze, umierając de Molay wezwał Boga, aby wspomniał ich niewinność i wymierzył sprawiedliwość papieżowi i królowi: „Hańba, hańba! Patrzcie, jak giną niewinni. Hańba na was wszystkich! Bóg was osądzi. Papieżu Klemensie… Rycerzu Wilhelmie Nogaret… Królu Filipie… Zanim rok minie, powołuję was przed sąd Boży po sprawiedliwą karę. Przeklęci! Przeklęci! Wszyscy przeklęci po trzynaste pokolenie waszego rodu.” Klemens V zmarł miesiąc później z powodu dyzenterii, a król Filip IV osiem miesięcy później – w niewyjaśnionych okolicznościach, najprawdopodobniej na skutek wylewu krwi do mózgu (inne źródła mówią o otruciu i wypadku przy polowaniu). W świetle dzisiejszych badań zarzuty wysunięte przez francuskiego władcę i jego ludzi wobec templariuszy są w większości mistyfikacją. Wszystko wskazuje na to, że zakonnicy przestrzegali skrupulatnie ówczesnej nauki Kościoła w nie mniejszym stopniu niż inne zakony. W 2011 roku ówczesny papież Benedykt XVI przeprosił w imieniu Kościoła za fałszywe oskarżenie oraz za śmierć Jakuba de Molay oraz reszty rycerzy zakonu templariuszy, przyznając, że zakonnicy byli niewinni.Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.1275-Pol.8.II.1287.

Data wydania:

1725

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Format:

application/pdf

Sygnatura:

Pol.8.II.1277

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)