Metadata language
Czarne i białe kwiaty
Norwid Cyprian Kamil
proza polska - 19 w. ; Norwid, Cyprian Kamil (1821-1883) ; literatura polska - 19 w.
„Czarne i białe kwiaty” stanowią jakby fragmenty dziennika, o różnym charakterze. Poświęcone są ostatnim spotkaniom i rozmowom z wybitnymi artystami: S. Witwickim, Chopinem, Słowackim, Mickiewiczem, franc. malarzem P. Delaroche'em oraz epizodowi nagłego zgonu młodej Irlandki podczas podróży statkiem. Styl fragmentów określił autor postulatem estetycznym "wiernego" opisu wydarzeń, dla których właśnie "formuł stylu nie ma", i ten typ wyrazu nazwał "czarnymi kwiatami"; przymiotnik "czarny" oznacza tu jednocześnie nekrologiczny charakter wspomnień, surowość, zwięzłość. „Białe kwiaty” formułują estetykę "białości" i "ciszy", bliską Norwidowej estetyce "przemilczenia". Mamy tu do czynienia z "białą" tragedią, stylowo przeciwstawną patetyczności i krzykliwej wyrazistości. Mimo różnic obydwa cykle łączą się w jedność i są jednocześnie odpowiedzią Norwida na ostra krytykę „Czarnych kwiatów”. Krytycy zarzucali autorowi niedbałość o formę wypowiedzi, że opisał Chopina i Mickiewicza prostym banalnym językiem. Krytycy woleli by wychwalać zalety artystów i opisać to w sposób jak najbardziej kolorystyczny i niebanalny. Powodem wyboru takiego a nie innego języka była chęć dotarcia do jak największej rzeszy odbiorców. Norwid chciał by jego utwór zrozumiało jak najwięcej osób.Egzemplarz posiadany przez Bibliotekę Elbląską, zebrał i przedmową opatrzył Roman Zrębowicz. Nakład Księgarni Polskiej B. Połonieckiego. Książka wydana estetycznie, z kolorową, pozłacaną wyklejką za stroną tytułową. Na karcie tytułowej egzemplarza widnieją odręczne zapiski.
1910
Wende i Ska
Lwów
książka
image/x.djvu
126
pol
Domena publiczna (public domain)
This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Citation style: Chicago ISO690
HTML5 (Canvas API) is not supported!
HTML5 support detected.