Hoc in volumine haec continentur M. Tulii Ciceronis Epistolarum familiarium libri sexdecim
Cicero, Marcus Tullius
Cycero, Marcus Tullius (106-43 p.n.e.) ; korespondencja ; listy łacińskie ; Merula, Giorgio (ok. 1430-1494)
Komentarz włoskiego humanisty Georgiusa Merula (ok. 1430-1494) do listów („16 Listów do znajomych”) Cycerona. W tekście zastosowano modus modernus (tekst wymagający objaśnień umieszczano w małych fragmentach pośrodku strony i otaczano go komentarzem). W listach ujawnia się mistrzostwo Cycerona jako stylisty i umiejętność dostosowania wypowiedzi do charakteru adresata. Nad korespondencją mistrza pracowało wielu uczonych i myślicieli, m.in. poeta, filozof, professor uniwersytetu w Pawii - Ubertino Crescentino (ok. 1405-ok. 1500); francuski pionier przemysłu poligraficznego, pedagog Josse Badius (1462-1535); włoski naukowiec, matematyk, filolog i tłumacz - Giorgio Valla (1447-1500) i in. Marek Tulliusz Cyceron (106 p.n.e.- 43 p.n.e.) - pisarz, mówca, polityk, filozof, prawnik i kapłan rzymski, przywiązywał ogromną wagę do swej działalności politycznej, jednak sławę u potomnych zdobył nie jako polityk, lecz jako mówca i filozof (uznano go za największego mówcę w historii Rzymu). Posługiwał się po mistrzowsku wszystkimi znanymi ówcześnie stylami retorycznymi, a jego mowy odznaczały się doskonałą budową i jasnością. Najlepszym źródłem poznania osobowości Cycerona jest jego korespondencja obejmująca ok. 900 listów zgromadzonych w czterech zbiorach: „Listy do znajomych”, „Listy do Attyka”, „Listy do brata Kwintusa”, „Listy do Marka Brutusa”. Jego twórczość wywarła wielki wpływ na kulturę europejską, od schyłku starożytności stał się autorem polecanym w edukacji szkolnej. W druku liczne marginalia i zapiski rękopiśmienne (na jednej ze stron, na marginesie rysunek mnicha). Między kartami bloku - fragment listu. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Inc.III.111-Inc.III.113. Format 2°. Pieczątki: 10, 11, 16. Dawne sygnatury: A.A.I (A.A.1?). Krawędzie przycięte - barwione; typ oprawy (materiał) - biała skóra; oprawa mnisza (tłoczenia ślepe); niewielkie ubytki spowodowane przez owady; resztki zapinek mosiężnych oraz skórzanych pasków (zapinki zamontowane odwrotnie - zaczepy na tylnej okładzinie). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.
1502
per Lazarum de Soardis
Venetiis
stary druk
image/x.djvu
Inc.III.111
lat
Domena publiczna (public domain)
This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Citation style: Chicago ISO690
HTML5 (Canvas API) is not supported!
HTML5 support detected.