Tytuł:

Letztes Testament und Offenbahrung der himmlischen und irdischen Geheimnüß ...

Autor:

Basilius, Valentinus ; Claromontanus, Georgius

Słowa kluczowe:

Hellberger, Georg [pseud. Georgius Claromontanus] ; druk teologiczny - 17 w. ; Wolski, Mikołaj (1553-1630) ; Thölde, Johann (1565-1614) [pseud. Basilius Valentinus] ; Valentinus, Basilius (1394-1450) ; antymon ; alchemia - nauka - 17 w. ; medycyna

Opis:

Ostatnia tajemnica testamentu - objawienie niebiańskie oraz ziemskie, autorstwa, prawdopodobnie fikcyjnej postaci historycznej, mnicha z Zakonu Św. Benedykta - Basiliusa Valentinusa (1394-1450). Testament schowany pod stołem z marmuru w kościele katedralnym w mieście Erford, został „odtajniony” i wydany przez współpracownika Georga Hellbergera [pseud. Georgius Claromontanus]. Tekst zawiera 1-5 części (tematy naturalne i nadprzyrodzone). W druku dedykacja Claromontanusa skierowana do dyplomaty, marszałka Mikołaja Wolskiego (1553-1630) z Podhajec herbu Półkozic (według legendy przez długie lata zajmował się czarną magią i alchemią). Strona tytułowa w ozdobnej ramce z motywami roślinnymi. W tekście ozdobniki drukarskie: inicjały, winiety. Valentinus – alchemik, posiadał długie listy chemicznych receptur, wszystkie wówczas znane metale oraz preparaty. Autor opisał wytrącanie się miedzi z roztworu żelaza, jako przykład naturalnej transmutacji, dążył, jak inni badacze do uzyskania kamienia filozoficznego. Wolny pierwiastek antymon został prawdopodobnie odkryty przez Valentine'a około roku 1450 i był wykorzystywany w medycynie. Wiele publikacji na temat alchemii przypisywano Valentinusowi. W wieku XVIII stwierdzono, iż jest to tylko postać fikcyjna, a prawdziwym autorem i wydawcą tekstów był niemiecki lekarz i chemik Johann Thölde (1565-1614). Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.5732- Pol.7.II.5733. Format bibliograficzny: 8. Pieczątki: 1, 3, 10, 11. Dawne sygnatury: Q.5, Um 35. Zewnętrzne oznaczenia: NT, NS (ślady). Krawędzie przycięte – barwione (nakrapiane) ; typ oprawy (materiał) - czerwony pergamin ; okładzina – tektura ; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów ; znaczne zabrudzenia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.

Data wydania:

1626

Wydawca:

in Verlegung Hanss Eyrings und Johann Perferts See

Miejsce wydania:

Jenae

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Format:

image/x.djvu

Sygnatura:

Pol.7.II.5733

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)