Tytuł:

Vivat rex Michael ! : Glück zu dem Könige Michael, oder...Herr Michael gebohrner Hertzog von Wissniowiec...

Autor:

Corell, Samuel

Słowa kluczowe:

Corell, Samuel (1607-1687) ; druk okolicznościowy ; Michał Korybut Wiśniowiecki (1640-1673), król polski ; kazanie kościelne ; koronacja

Opis:

Tekst kazania elbląskiego pastora i kaznodziei Samuela Corella na okoliczność elekcji i koronacji Michała Korybuta Wiśniowieckiego, które odbyły się odpowiednio 19 i 29 czerwca 1669 r. Kazanie ukazało się drukiem w oficynie Achacego Corella – brata autora. Kazanie rozpoczyna inwokacja do Chrystusa – króla królów, który ustanawia i obala władców i za sprawą którego rządza wszyscy panujący. Dalej następuje biblijny opis radości cór Syjonu w reakcji na ukoronowanie Salomona na króla Izraela, są to jednocześnie zaślubiny, gdyż naród izraelski nazywany był przez proroków oblubienicą, a w dalszej perspektywie zapowiedź relacji Chrystusa z Kościołem, również określanym mianem oblubienicy. Zabieg ten służy autorowi do podkreślenia boskiej legitymizacji władzy królewskiej – w dalszej części wzywa autor poddanych Królestwa Polskiego – „starych i młodych, wysokich i niskich [stanem], uczonych i prostych, bogatych i biednych, mężczyzn i kobiety, młodzieńców i panny, dzieci i służbę” do okazania radości na wzór córek Syjonu. Dalej porównuje znów Corell Wiśniowieckiego do Salomona i wyraża życzenie, by pod jego rządami Rzeczpospolita stała się jeszcze potężniejsza niż za panowania Jana Kazimierza, podobnie jak Salomon rozwinął i udoskonalił dzieło swego poprzednika Dawida. W dalszej części kazania kaznodzieja opisuje okoliczności, które boskim zrządzeniem doprowadziły do tego, że Wiśniowiecki został wybrany na króla, po czym następuje pochwała rodu Wiśniowieckich, którzy - jak zauważa Corell – trwali zawsze wiernie przy Koronie oraz osobistych zasług i zalet nowo wybranego monarchy. Kolejnym punktem jest wezwanie wiernych, by modlili się o ukoronowanie nowego władcy także koronami cnót niezbędnych w sprawowaniu rządów, takich jak pobożność, sprawiedliwość i mądrość. Kazanie kończy modlitwa, w której duchowny prosi Boga o zdrowie i długie życie dla nowo obranego króla, jak również o umiejętność chodzenia Bożymi drogami, ochronę przez złymi, oszczerczymi ludźmi, wsparcie mądrych doradców oraz o pokój dla całego Królestwa i obronę przez zewnętrznymi wrogami. W tekście marginalia, ozdobne inicjały oraz winieta. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.1853-Pol.7.II.1897. (Brak druków: Pol.7.II.1883; Pol.7.II.1885). Dawna sygn. E.XIV.408. Pieczątki w druku: 3, 10, 11, 25. Dawne sygnatury: Misc.13, Ef 1048. Obleczenie druku – czarny marmurek ; okładzina - tektura ; cała okładzina odłączona od bloku ; średnie deformacje ; niewielkie zacieki/ zaplamienia. Poszczególne druki mają zdobione krawędzie (barwione i nakrapiane). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu "Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej".

Data wydania:

1669

Wydawca:

durch Achatz Corellen

Miejsce wydania:

Elbing

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Format:

image/x.djvu

Sygnatura:

Pol.7.II.1879

Język:

ger ; lat

Prawa:

Domena publiczna (public domain)