Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy po zalogowaniu.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy po zalogowaniu.

Tytuł: Informacja dotycząca gospodarki wodnej na Żuławach - druk

Data wydania:

1975

Rodzaj dokumentu:

druk

Opis:

Zarząd Gospodarki Wodnej i Melioracji (ZGWiM) wydał w 1975 r. bardzo interesujący druk - "Informacja dotycząca gospodarki wodnej na Żuławach". Datę powstania dokumentu czerpiemy z informacji wcielenia jego do księgozbioru Biblioteki Elbląskiej. W czterostronicowym druku, w prosty i przystępny dla każdego sposób opisano potrzebę i metody osuszania i nawadniania terenu nazwanego Żuławy Wiślane. Odpowiedzialnym za konserwację i eksploatację urządzeń melioracyjnych tego obszaru w ramach ustawy z 22.05.1958 r. było państwo. W treści znalazły się tam informacje geograficzne, hydrogeograficzne i dotyczące ukształtowania powierzchni tego terenu. Tereny te w większości depresyjne były chronione przez odpowiednie zastawki na wałach przeciwpowodziowych, na których też umieszczono pompy. Opiekę nad rejestracją stanu wód stanowił ZGWiM poprzez wodomistrzów, w ich ręku znajdował się komplet procedur "instrukcja nawodnienia" dotyczących cyklu nawadniania konkretnego systemu melioracyjnego. Wbrew obiegowym opiniom, depresję żuławską nie należało przesuszać ale utrzymać określony stan wody 0,5 m poniżej poziomu gruntu. Gdy zaistniała potrzeba strażnicy wałowi lub pompiarze utrzymywani z pieniędzy Spółek Wodnych włączali zainstalowane pompy osuszając teren lub przeciwnie nawadniając go z głównych "kanałów pompowych". Spółki Wodne czyli użytkownicy urządzeń melioracyjnych to grupy rolników posiadające swój statut, w ramach którego utrzymywali i eksploatowali te urządzenia, jeśli trzeba odbudowywali je zabezpieczając odpowiednie środki finansowe na pokrycie kosztów konserwacji i eksploatacji w drodze datków udziałowych członków. Koszty pokrywały także roboty konserwacyjne, opłaty wodomistrzów i agromeliorantów udziałowcy Spółek uczestniczyli też w sposób bezpośredni w konserwacji bieżącej, poprzez okoszenia, usuwanie przeszkód oraz nawożenie i pielęgnację użytków zielonych. Nadzór techniczny w trakcie nawadniania sprawowała służba techniczna przy Urzędzie Gminy "instruktor d/s melioracji" a przy Spółkach Wodnych "agromeliorant", całość koordynowała służba techniczna ZGWiM "starsi agromelioranci" i "specjaliści d/s nawodnień". Niektóre usługi łącznie z zatrudnieniem obsługi stacji pomp i strażników na zlecenie ZGWiM wykonywało Przedsiębiorstwo Konserwacji Urządzeń Wodnych i Melioracyjnych (PKUWiM) w Pruszczu Gdańskim. PKUWiM dysponował w Elblągu, Malborku, Nowym Dworze Kierownictwem Grupy Robót ze specjalistycznym sprzętem naprawczym stacji pomp. Jednak dokumentację techniczną i nadzór techniczny nad naprawami zapewniał ZGWiM. Dokument informował również ogólne o: długości wałów przeciwpowodziowych - 624 km, ilość przepompowni - 96 oraz największej różnicy ciśnień na korpusy wałów przy stanie wody 1,80 m. Stwierdzono, że stan techniczny urządzeń był nie zadawalający - niektóre pompy liczyły 60 lat. Pod dokumentem podpisał się Kierownik ZGWiM, niestety pieczęć jest zbyt rozmazana by można odczytać jego nazwisko.

Miejsce wydania:

Elbląg

Format:

image/x.djvu

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:42623

Sygnatura:

DŻS - VI

Język:

pol

Prawa:

Publikacja dostępna wyłącznie na terenie Biblioteki Elbląskiej

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

25 paź 2013

Data dodania obiektu:

26 sie 2013

Liczba wyświetleń treści obiektu:

29

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie DjVu

27

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/47276

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji