Frid. Zameli
TEDAE CORELLIANAE.
Elbingae
Typis BODENHAUSINIS anno M.DC.XLVI.
Ad Typothetas Elbingenses.
V Alete vos BODENAUSIANI nominis
Operae ultimae: neq ; tamen hinc migrabitis. Eadem est CORELLIO facultas auspice, Durare coeptis & laborem pergere. Turbavit aliqvid in familia mors heri: Nihil imminuit haec facta permutatio.
PRAESTANTISSIMO DOCTISSIMOque IVVENI
ACHATIO CORELLIO
III. Id. Jun. an. virg. part. M. DC. XLVI. thalamum ingressuro.
SI qvid tenemur foedere sangvinis, Prolemque seram jura parentium Devinciunt, legesque avorum Ad memores abeunt nepotes ; Neceßitatum nomine postulor Corellianis munera nuptiis
Haec qvalia in votis amicis
Ingenui cumulant Pöetae. Dic Tu, mi Achati, quid Tibi primitus Optaris ? Ab ne Vatibus insona. Nos largiori splene nati
Omnibus Harpocraten tabernis Loqui remito fecimus indice. Pones in Annae tutius auribus, Et consiciae feres Dionae
Sacra Cupidinibusque binis. Te nocte prima sidus amabile Divae potentis solvet atrocium Metu, serenatoque Amores
Expedient Tua vota coelo. Ad literatam pertinet indolem, Manutianis praela laboribus
Vrgere. Vos exeste docta
Vos opicum genus officina. Cudunt Cyclopes fulmina rectius, Est fabricandis ars sua puppibus : Ac improbe credit profundo
Seque ratemque rudis magister.
Sprevistis
Sprevistis iraas AEoliae domus, Vos navitarum provida natio,
Callensque: & astrorum meatus In pelagi didicistis usus, Nec est fovendis ob via vitibus, Aut excitando dextera palmiti. Vt niterentur in cacumen
Pomiferi sine fraude rami, Subire coelo nec sine munere Apti hortulani jußimus arborem. Neque insciens calo regendi
Flexit eqvum indomitum capistre. Ruri colendo vixit idoneus, Qvisquis serendi tempora noverat.
Qgvod spectat huc: Chalcographorum Praesideant loculis periti. Erant beati, qui bene pergerent Notas per artes: ut studiis novis Vidi feroces isse, vidi
Et misero cecidisse fato. Praeceps ruina est justaque talium, Qvales nitorem rebus & insitum Decus manu impura recidunt Principiis aliud professi. Succede, Achati: Te Bodenausii Manes supremo famine destinant. Exinde prodibunt tabellae
Sumtu operaque Corelliana. Iacent soluti multiplices tipi, Committi amantes pollice sobrio.
Qvae caussa, qvi rectum moretur Foemineus furor injstitutum
Qvin
Qvin finiamus prandia Phinei, Scavasque tamdem nesciat alites Ille ingeni humani apparatus,
Et temerata fides librorum ? Turpis Celeno certa papirinis Foedare sulcis nil sibi, barbaro
Qvid non deinceps audet ungvi. Vsque nova subeunte noxa ? Ad justa venit sacra Talaßio, O pulle Phaebi: Te Superi adserunt, Sive elegans illud metallum,
Seu viduae mediter decorem Macte alma Clio: jam via pandituv Ad tersiores liquida codices. Eliminatis ipse polchrum
Sphalmatibus statuam tropaeum Me si qvid umquam feceris arbitro, Vocanda poshac Anna Corellias, Seqvuta nunc demum es Tibique Vtile consilium Tuisque. Arcana magnae Pallados excute, Tenta latebras & sacra Delii:
ldem est. Loqvutam crede per me Esse deam tripodasque Phoebi. Vides ut omnis turba gregalium Tuorum in artes missa Librarias
Applaudat, ut Patrum corona, Et Charitum Tibi gratuletur. Ad Te revertor, crete Zamelia Parente: nostro est nam sata patruo. Saepe hoc pependi ab Argenauta
Memnonium reserante tractum
Praefectus aeri sume loqvaculo Concessa rerum: nunc ruet Hesperut Penso diurno, nunc sub utmbra idalii repetentur horti. Prudens laborem miscuit otio, Cum nos in aevum mittere Conditor, Vitaeque res negotiosa
Mole sua stabilire vellt. Grati recessus & nemus hispidum, Imaeque valles ac juga Naica, Nexaque de mirto coronae
Saepe graves posuere curas. Amoenitatis non ego rusticae Asper deorum praemia concino. Hinc optimis vigor Pöetis,
Et pecori & pecorum magistris. Silvas celebrat primus amantium Favor. Lacenam cum Paris hospitem Ductaret, Oenones agresti
Membra prius thalamo levdrat, Regum receptus limine pusio Minax sagittis, se tamen induit Materna pervagatus arva
Divitiis nemorum virentum. Huic incidisti, cum Tua collibus Protenderetur semita Hiantiis, Cum Te deae loci novenae
Imbuerent tenera Hippocrene Et nostra dignis Otia in aviis Observat idem. Sit sine crimine In antra Musarum introisse, Insidias tamen ille nectit.
Callem
Callem terentes obsdet undiqua
Vultu lacessens illius illius
Nimfarum in altis ilicetis,
Quae genus a patre sunt deorum. Venis amator castus & integer. Hac lege sanctum est nec violabile
lugum duorum: hac dote vestrum Exhilarate thorum Laremque Tardo Bootes sidere Phosphorum Suspectat ortum: jam micat alba lux, Siduntque nocturnae tenebrae,
Sole diem referente primum. Quo nuptiales concutitis faces ? Hic nutus Herae: ponite lumina. In simbolis satis reposturae
Hactenus esse, profata luno est. Desideratis, dixit, amoribus Per me fruantur plusquam adamantinis Ligata vinculis eumdem
Corda simul subitura lectum. Fores, Achati, claude cubilium ; Vnius intrent agmina Cypridos: Inque osculis complexuumque
Omnia pone vicißitate Pronum juventus si luit impetum Heic nullus error: heic Tua meßis est. Nec vindices ab hoc duello
Horrueris homines deosque. Vis adstruantur puncta Zamelii ?
Dulces o horae currite currite, Achatioq ; transeuntes
Perpetuum renovate lusus.
Ferri rigorem lupiter arceat, Vltraque, ab auro secula mutues Saturnio: nec in qverellas
Definat uberior voluptas. Odi nocentem exscribere chartulam. Ac triste vita luminum & aurium Nesas: in hoc felicitatis
Est qua Tuae sita pars decoro. Tum praelo ab illo lecta volumina Tum praelo ab isto mustea pignora, Et auspicatae svavitatis
Turgidulos videam racemos. Corellianis munera nuptiis Debere fassus qvalia candidi
Mittunt Poetae, si probavi
Missa, favete novi mariti.
In Marculum Bipanium.
In circulis forensibus, tum in balneis, Conviviisque ubi delicatulae adsident,
Contendit unum hec Marculus Bipanius : Nihil beatius esse vita caelibe. Vt lsta non discusserim anxie, tamen Ad Marculum quod attinet Bipanium Qui conjugis desertor intra ganeas Ab ore quadrantariarum pascitur, Et improbus rimator omnium ingvinis, Vel his palam merentibus projectior Promiscua furit omnium libidine Ad hunc quid illa disputata pertinent ?