PRINCIPIPACIS ANNVM PLACABILEM MVNDO PRAEDICANTI _SACRVM! En coelo vobis Seruator missus ab alto Mortales! pacis praeconia dulcia pandit. Pacificus cuncto terrarum nuntiat orbi, Se fore, quo foecunda quies veniente redire Debeat, et mundum vera mactare salute. Me duce iam populos, inquit, placabilis annus Auspiciis oriens poterit recreare secundis. Classica cessabunt, cessabit et ira Gradiui, Mollia diffundam per apricos otia campos. Me duce terrigenis saeuam minitantia mortem Tela retusa iacent; vagina conditus ensis Humanum sitiens non hauriet vsque cruorem, Fulgura nec vibrata rubro spargentur ab axe. Funesta Stygius prostratus clade Tyrannus Bella ciere dolo frustra tentabit inermis. Pax tranquilla vagos componet pectore fluctus, Morsibus occultis neque mens cruciabitur aegra, Aurea libertas me vindice sarta vigebit, Olim foedifragi quam contemsere parentes, Dum Dum rigidas collo placuit gestare catenas, Mancipiique tetro se iure dedere Draconi. Vindice me iunget stabilis concordia gentes, Nullaque maceries iam diuidet amplius iilas, Iapheti de stirpe satos Semique nepotes Copula communis sacro connectet amore. Suauiter vnanimes cingent mea moenia ciues, Dissidiisque locum pax intestina negabit. Pax germana lupos ouibus sociabit amicos, Et canibus damas, rabidis et tigribus agnos: Vnum namque gregem placidum mea dextera pascet, Iunoctus erit populo populus sine lite profana. Hic vobis, Homines! qui iam placabilis annus Me praecone venit, largas e diuite cornu Accumulabit opes, quas India nulla ministrat, Nec vehit aurisluus tumidis Pactolus in vndis. Purpureus quidquid modo circulus ambit Olympi, Tellurisque fouet gremium pelagusque profundum, Pronum se vestris accommodat usibus omne. Sponte sua veluti segetes inarata ferebant Rura Palaestinae, ditantia messe colonos, Cum Titan decies quintum contingeret annum: Sic sine profuso sudore recentia vobis Saecula largiri lautissima dona valebunt; Spiritus atque meus vestris ea cordibus ipse Insinuans, certum diuini pignus amoris Pepetuaeque dabic pacis sollemne sigillum. Non deiecta throno mens ad coelestia tendens, Carnis ad obsequium flecti cogetur iniquae. Deprimet Omnipotens feruentem Spiritus aestum, Ac imis requiem faciet residere medullis. Exanimata metu trepidet vaga turba malorum, Ad foliique leuis strepitum furat ossibus horror: Non sic perdilecta cohors mea degere vitam Sed plenas poterit conquirere pacis aristas. Pacis enim Princeps Ego claudens ostia Iani, Horrida belligeri compescam crimina Martis. Haec, haec sunt, Ciues! blanda quae voce Redemtor Ipse quidem primus cecinit, posthacque per auras Cantibus Angelicis diffundi iussit vbique, Cum nascens mundum rediuina pace bearet. Haec sunt, quae pariter nobis hodierna sereno Nuntiat orta polo lux terque quaterque beata. Auratis rutilat radiis placabilis annus, Ingruit atque dies pridem sperata salutis, Paciferae viridans qua ramus floret oliuae. Arridet facies nobis mansueta Tonantis, Propensum mundo quem reddidit vnica Proles. Terrorem vultu tetrico non incutit vllum, Solliciti potius gerit ora benigna parentis. En renouata DEus nobiscum foedera pangit, Foedera rupta prius, quae Sponsor firmat amicus, Quaeque nequit technis dissoluere subdolus Anguis. Haec Haec bene compositae durabunt vincula pacis; Dira licet sonitu iam buccina terreat orbem, Misceat et belli tempestas summa profundis. Pacis amans Dux hicce suos defendet alumnos, Eripietque manu mediis e fluctibus illos. Et quamuis adimant inimici cuncta cruenri; Non tranquilla tamen turbabunt otia mentis, Nec partas adiment Christi sub tegmine dotes. 0 felix! placidas qui promto pectore leges Exsequitur, scelerumque fugit retinacula cautus. Haec etenim sanctos poscit respublica ciues, Irrequieta cohors sedem non occupat istic, Perstat pacis honos, ferus exsulat inde tumultus, Hanc vbi diuinam teneamus mente quietem, Hostis bellicrepi vanos ridebimus ausus, Nosque teget forti tutos vmbone Redemtor. Ille tremendorum scit nutu flectere regum Corda, potensque valet diseordes iungere dextras, Coniuratorum disoluit foedera verbo, Et foedam reprimit rabiem, punitque superbos; Cuncta supercilio quoniam mouet jpse verendo, Sic instans nobis quoque sit placabilis annus, Te moderante tuos sceptro, Seruator! eburno, Incolumem firmo patriam munimine praestes, Gratia sitque vigil Tua murus aheneus illi ! MDCCLVI.