Szukana fraza: [Opis = "Wydana w 1789 roku, w Stralsundzie i Berlinie, szósta część antologii klasyki włoskiej, zawierająca wybór głównych dzieł czołowych przedstawcieli literatury włoskiej. Niniejszy tom zawiera drugą i trzecią księgę Boskiej Komedii \(Divina commedia\) \- utworu uważanego za arcydzieło literatury światowej, szczytowe osiągnięcie literatury średniowiecznej oraz najwybitniejsze dzieło włoskiego poety, filozofa i polityka Dantego Alighieri \(1265\-1321\). Poemat, nad którym autor pracował aż do śmierci w 1321, jest tryptykiem ukazującym wędrówkę Dantego przez Piekło \(księga pierwsza\), Czyściec \(księga druga\) i Raj \(księga trzecia\). Jako pierwszy oprowadza autora‑bohatera rzymski poeta Wergiliusz, następnie jego rolę przejmuje symbolizująca ideał życia aktywnego – Matylda, która następnie przekazuje opiekę nad Dantem, jego dawnej wielkiej miłości, pięknej Beatrycze, która staje się jego przewodniczką po raju. Na końcu Dante staje twarzą w twarz z samym Bogiem i ma możność kontemplowania tajemnicy Trójcy Świętej. Dzieło pierwotnie nosiło tytuł Komedia, którym w średniowieczu określano utwory o szczęśliwym zakończeniu. Dopiero Giovanni Boccaccio dodał do tytułu epitet Boska. Księga druga Czyściec \(Del purgatorio\) stanowi centralną część całości. Jest pomostem między światem potępionych a niebem. O ile w piekle Dante porusza się w dół, zstępując do coraz niższych kręgów i oglądając coraz większych grzeszników, o tyle w czyśćcu postępuje w górę, w stronę raju. Od tego momentu zaczyna się wędrówka do Boga. Podobnie jak piekło, czyściec zostaje dość dokładnie opisany. Mimo wielu analogii do piekła, mimo cierpień o charakterze fizycznym, jakie znoszą znajdujące się w czyśćcu dusze, panuje tu optymistyczny nastrój. Dusze zesłane do piekła już u bramy miały porzucić wszelką nadzieję, w czyśćcu nadzieja przepełnia wszystkich, bowiem zgodnie z Bożą wolą każde cierpienie będzie miało swój koniec. Wszyscy zmierzają więc do Raju. Ostatnia, trzecia część wielkiego dzieła \- Raj \(Del paradiso\) stanowi zwieńczenie wędrówki Dantego. Tu spotyka on swoją ukochana Beatrycze. Pod jej przewodnictwem może w końcu ujrzeć krainę szczęścia, gdzie przebywają zbawione dusze, obcują z Bogiem i doznają szczęścia. To, co wyraźnie odróżnia wizję nieba w Boskiej komedii od piekła i czyśćca, to podkreślana dobitnie jego niematerialność. Rzeczywistość raju okazuje się mieszaniną barw, obrazów, zapachów i uczuć. Poeta ogląda wspaniałości, których nie sposób ująć w słowa. Wśród zbawionych dostrzega m.in. św. Tomasza z Akwinu, św. Bonawenturę oraz inne postacie znane z Biblii. Przewodnictwo Beatrycze ma swoje granice. Nie może ona poprowadzić poety do samego końca. Dlatego na ostatnim etapie drogi towarzyszy mu św. Bernard z Clairvaux. To właśnie dzięki jego wstawiennictwu u Maryi Dante ma możliwość w krótkim olśnieniu ujrzeć Boga."]

Wyników: 1