Szukana fraza: [Opis = "Tezy prawnicze w zakresie prawa rzymskiego na temat władzy cesarskiej wygłoszone przez Otto Wintera przed Johannem Goedde na Wydziale Prawa Akademii Frankfurckiej. Dedykuje je m.in. Moritzowi de Hessen\-Kassel. Na początku pisze autor, że władza i jedynowładztwo zostały dane przez Boga już u zarania świata i leżą one u podstaw Cesarstwa Rzymskiego. Następnie przywołuje różne przejawy władzy w czasach Rzymu królewskiego i republiki. Dodaje, że na barkach władcy spoczywa wszelkie pochodzące od Boga prawo ogólne i osobowe, a następnie charakteryzuje poszczególne tej władzy aspekty. Jest to więc przede wszystkim władza sądownicza, zarówno w zakresie prawa publicznego, jak i prywatnego oraz regalia \(„królewszczyzny”\). Najpierw szeroko omawia jurysdykcję. Wyróżnia różne rodzaje, po czym szczegółowo wyjaśnia jej formę, zakres i efekty. Następnie przechodzi do kar \(szeregując je na trzy grupy pod względem wymiaru\), wśród kar wymienia\: spalenie żywcem, ukrzyżowanie, ćwiartowanie, skazanie na walkę ze zwierzętami, itd. Potem szczegółowo określa zakres władzy sądowniczej przysługującej m.in. książętom, baronom, elektorom, doktorom, poetom, notariuszom. Następnie podaje, komu władza taka w pełni nie przysługuje \(m.in. papieżom, sułtanom tureckim i wielkim chanom tatarskim, a niegdyś senatowi czy dyktatorom\). Wyróżnia jurysdykcję pośrednią \(właściwą\) i bezpośrednią \(zleconą\) oraz je charakteryzuje. Po opisaniu władzy sądowniczej przechodzi do kolejnego aspektu władzy publicznej i własnej panującego, która przejawia się w regaliach, monarszych prawach do niektórych dochodów. Autor wywodzi je od ustaw Fryderyka Barbarossy wprowadzonych we Włoszech w 1155 r. Wyróżnia m.in. regalia pałacu, produkcji broni, rzeczne, portowe, czynszowe \(vectigalia\). Te ostatnie opisuje szerzej, wiążąc je z kopalniami, smolarniami czy mennicami. Potem, omawia różne sytuacje przejęć dóbr prywatnych \(również w sensie karnym\). Porusza więc kwestę spadków bezdziedzicznych i dóbr pozostających bez właściciela, dóbr skonfiskowanych proskrybowanym oraz skazanym na karę śmierci oraz pozbawienie wolności, bądź obywatelstwa. Dalej wymienia ciężary publiczne mające charakter działań osobistych oraz te wynikające z prawa własności i dzieli je na zwyczajne \(m.in. militarne, podwodu, przewozu\) i wyjątkowe \(m.in. zaopatrzenia, daniny specjalnej\). Na koniec podaje sytuacje graniczne między prawem publicznym a prawem własnym \(kopalnie srebra i soli, dobra z utraconym na skutek przestępstwa prawem lenna, prawo połowu, odkryte skarby\). W zakończeniu analizuje utratę ojcowizny na skutek błędu rodzica i podaje, jak taką sytuację rozwiązać. Autor w swym wywodzie, podając przykłady władców, sięga do Romulusa, Augusta, Justyniana, Karola Wielkiego, Rudolfa Habsburga. Przytacza też autorów starożytnych, szczególnie w początkowych partiach rozprawy\: Homera, Plutarcha, Publiusza Waleriusza Publicolę, Cycerona, Serwiusza Rufusa, Warrona, Owidiusza, Swetoniusza. Aspekty prawa rzymskiego omawia w kontekście prawa ówczesnego i na odwrót. Rozdziały 30\-32 pojawiają się między 26 i 27. Druk współoprawny \(klocek introligatorski\), sygn. Pol.6.II.1286\-Pol.6.II.1327. Format bibliograficzny\: 4. Pieczątki\: 1, 10, 11. Dawne sygnatury\: G.6. Zewnętrzne oznaczenia\: DT. Krawędzie przycięte \- barwione\; typ oprawy \(materiał\) \- papier\; obleczenie \- biała skóra, pergamin \- czarny z rękopisu\; okładzina \- tektura\; zdobienia oprawy \-tłoczenia ślepe\; średnie deformacje\/ przedarcia\/ ubytki\; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W druku tenacula \- małe karteczki przyklejane do kart, ułatwiające szybkie wyszukiwanie wiadomości w tekście \(rodzaj zakładek\). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV\-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”."]
